Κατερίνα Καλέμη: BULSCA 2020

Κατερίνα Καλέμη. Ήθος, συνέπεια, ομορφιά και έντονο στοιχείο ομαδικότητας. Συμμετείχε με όλο της το "είναι" σε αυτούς τους αγώνες. Ξεπέρασε φόβους και εμπόδια. Έμαθε πολλά και βοήθησε τον προπονητής της να γίνει καλύτερος στην διαχείριση κρίσεων. Η αθλητική ναυαγοσωστική είναι τυχερή που ως έχει αθλοσώστες όπως η Κατερίνα. 

 

Ουσιαστικοί νικητές των φετινών αγώνων ήμασταν εμείς οι Έλληνες που παρά τις αντιξοότητες, με την παρουσία μας συμβάλλαμε στην ανάσταση αυτού του σημαντικού αθλήματος για την δημόσια υγεία της πατρίδας!

ΔΗΛΩΣΑ ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΦΕΤΙΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Στο πρώτο μάθημα της αθλητικής ναυαγοσωστικής τον Οκτώβριο στη ΣΕΦΑΑ, ο καθηγητής μας Στάθης Αβραμίδης μας ενημέρωσε για την διοργάνωση της Βρετανικής Πανεπιστημιάδας Αθλητικής ναυαγοσωστικής. Μετά την περσινή εμπειρία μου στο Swansea, με χαρά και ενθουσιασμό του ανακοίνωσα την φετινή μου συμμετοχή στους αγώνες. Aυτή τη φορά ως επίσημο μέλος. Φέτος οι αγώνες θα διεξαχθούν στο Bristol, τέλος Φεβρουαρίου. Χωρίς να χάσουμε χρόνο ξεκινήσαμε προπονήσεις διεκδικώντας μία καλή θέση, εκπροσωπώντας το ΤΕΦΑΑ μας και την αθλητική ναυαγοσωστική της χώρας μας. Ο ενθουσιασμός μου ήταν μεγάλος καθώς και οι προσδοκίες, παρόλο που ήταν δύσκολη χρονιά λόγω υποχρεώσεων στην ειδικότητα κολύμβησης. Φοιτώ στο τελευταίο έτος της ΣΕΦΑΑ-ΕΚΠΑ. Δεν το έβαλα κάτω. Είναι αυτό που αγαπάω και θα παλέψω να τα καταφέρω. Με ενθουσιασμό ξεκίνησε η πρώτη προπόνηση το Σάββατο 19/10/2019. Η αρχή έγινε με τη γνωριμία των αγωνισμάτων της αθλητικής ναυαγοσωστικής προκειμένου να εξασκηθούν οι νέοι συμφοιτητές και να γίνει η επιλογή αγωνίσματος για τον καθένα. Το κλίμα που επικρατούσε ήταν πολύ ωραίο. Νέο ξεκίνημα, νέα πρόσωπα, φρέσκια διάθεση, και νέες εμπειρίες.

Η Κατερίνα Καλέμη ασκείται στην ρυμούλκηση ανδρεικέλου με πέδιλα, λίγες ημέρες πριν τους αγώνες στην Αγγλία.

ΣΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ "ΛΟΓΙΚΗ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ" ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟ 2ο

Οι δυσκολίες δεν άργησαν να φανούν. Η κούραση ήταν εμφανής, και οι ακαδημαϊκές μου υποχρεώσεις ακόμη περισσότερες με αποτέλεσμα κάποιες φορές να μην συμμετέχω στις προπονήσεις. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν κάποιες αλλαγές στο ατομικό μου αγώνισμα (50μ μεταφορά ανδρεικέλου) και να μετακινηθώ σε άλλα αγωνίσματα. Άρχισα να προβληματίζομαι αν θα μπορούσα να σταθώ αντάξια στον εαυτό μου, στον καθηγητή μου και στους συναθλητές μου. Τότε πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη να αποχωρήσω από την ομάδα και να ακυρώσω το ταξίδι. Έτσι ξαφνικά βρέθηκα σε ένα μεγάλο δίλημμα. Δίλημμα ΗΘΙΚΟ. Να μείνω παρόλο που ένιωθα ότι δεν είχα την πλήρη συμμετοχή σε όλες τις προπονήσεις (γεγονός που μείωνε τις επιδόσεις μου) ή να εγκαταλείψω τις προσπάθειες μου και να χάσω την ευκαιρία για αυτή την μεγάλη διοργάνωση. Η ευθύνη προς τον εαυτό μου, τον προπονητή μου Στάθη Αβραμίδη και προς τους συναθλητές μου με οδήγησαν τελικά να ανακοινώσω την αποχώρησή μου, λίγες βδομάδες πριν τους αγώνες. Γεγονός που προκάλεσε αναστάτωση και στενοχώρια στην ομάδα. Η αναπάντεχη τροπή αιφνιδίασε τον προπονητή μου ο οποίος από την πρώτη στιγμή δεν ήθελε να δεχτεί ότι θα εγκατέλειπα. Σε επικοινωνίες μαζί του με εμψύχωσε, με ενθάρρυνε και μου τόνιζε ότι η προσπάθεια και η εμπειρία είναι αυτά που έχουν αξία. Τα λόγια και οι συμβουλές του με επηρέασαν και πήρα την οριστική απόφαση να αγωνιστώ, να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό και να τιμήσω τη σχολή και τη πατρίδα μου. 

Όταν η Κατερίνα αποφάσισε να μην συμμετάσχει στους αγώνες, ήταν σαν να έχει πέσει βόμβα στην ομάδα. Όταν ανακοίνωσε ότι τελικά θα αγωνιστεί, το χαμόγελο επέστρεψε στα χείλη όλων. Η ομάδα ήταν συμπαγής. Και είχε πάρει μαθήματα χρήσιμα για το μέλλον.

Έτσι, από την επόμενη κιόλας φορά ένοιωθα τον εαυτό μου πιο δυνατό. Με περισσότερο πείσμα και πάθος συνέχισα τις προσπάθειες μου. Στην πορεία καταλάβαμε ότι είχαμε μεγάλη εξέλιξη και πρόοδο στο αγώνισμα 4x10 μέτρα ρίψης σχοινιού γυναικών, γεγονός που μας έδινε ελπίδες ακόμα και για μετάλλιο. Με τις συναθλήτριες μου Νάγια Καραντάσιου, Κατερίνα Μάχου και Αθηνά Μακράκη γίναμε ένα και ο χρόνος μας συνεχώς βελτιωνόταν με το ρεκόρ μας να φτάνει στο 1,14". Χρόνος ταχύτερος από τις περσινές πρωταθλήτριες. Ήμουν πολύ περήφανη για το επίτευγμα μας, ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί την ημέρα του αγώνα. Όσο πλησίαζε ο καιρός αγωνιούσαμε. Το τελευταίο Σαββατοκύριακο των προπονήσεων διήρκησε 5 ώρες. Εξασκηθήκαμε σε σενάρια ξηράς και πισίνας. Το κλίμα ήταν πολύ ευχάριστο. Βίντεο φωτογραφίες, συνεντεύξεις, γέλια, αστεία. Δεν έλειψαν και οι θεατές… Στις κερκίδες μας καμάρωναν δύο μαμάδες. Η κυρία Ιωσηφίνα Αβραμίδου και η δική μου επειδή δεν θα μπορούσαν να παραβρεθούν στην Αγγλία. Εύχομαι στο επόμενο ταξίδι να μας συνοδεύσουν.

Πρακτική άσκηση στην ΚΑΡΠΑ σε ενήλικο και βρέφος στην αίθουσα υγρού στίβου του ΤΕΦΑΑ Αθηνών. Α-Δ: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Στάθης Αβραμίδης, Κατερίνα Μάχου, Νάγια Καραντάσιου, Αθηνά Μακράκη, Κατερίνα Καλέμη, Αγγελική Μυλωνάκου, Ελευθερία Αβραμίδου.

ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

Ξημερώνει 27^η Φεβρουαρίου. Η μεγάλη μέρα του ταξιδιού μας έφτασε. Η ομάδα βρίσκεται στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, φορώντας τις φόρμες και κρατώντας την Ελληνική σημαία. Ξεκινήσαμε με υπερηφάνεια για την πτήση. Δυστυχώς όμως είχε αρχίσει η απειλή του κορονοϊού. Λάβαμε μέτρα προφύλαξης φορώντας σ’ όλη την πτήση μάσκες. Κατά την πτήση, ο προπονητής δεν έχανε ευκαιρία να καταγράφει με φωτογραφίες και βίντεο στιγμές από το ταξίδι. Μετά από 5 ώρες ήμασταν στο κέντρο του Μπρίστολ αντικρίζοντας ένα πανέμορφό τοπίο, το γραφικό λιμάνι της πόλης. Τακτοποιηθήκαμε στο hostel, αφήσαμε βαλίτσες και βγήκαμε για να γνωρίσουμε τα αξιοθέατα.

Το ταξίδι προς το Μπρίστολ ήταν όμορφο. Οι Έλληνες αθλοσώστες είχαν λάβει μέτρα προστασίας επειδή ο covid 19 ήταν στα αρχικά του στάδια εξάπλωσης. Μόλις έχουν κάνει τις πρώτες αγορές τους για να κάνουν ψιλά και να τακτοποιήσουν τις οικονομικές εκκρεμότητες των αγώνων σε λίρες. Α-Δ: Καλυψώ Οικονομίδου, Εφραίμ Χαλκιάς, Νάγια Καραντάσιου, Μικαέλα Χαραλάμπους, Ελευθερία Αβραμίδου.

ΣΤΑ 4x10μ ΡΙΨΗΣ ΣΧΟΙΝΙΟΥ Ο ΚΟΜΠΟΣ ΣΤΟ ΣΧΟΙΝΙ ΜΑΣ ΣΤΕΡΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΣΗ

Η πρώτη μέρα των αγώνων έφτασε. Η Ελληνική ομάδα με αγωνία, και ανυπομονησία κατευθύνεται στο αθλητικό κέντρο. Το πρώτο αγώνισμα ήταν τα 4x10μ ρίψης σχοινιού σκοινί γυναικών. Ένα από τα αγωνίσματα στο οποίο είχαμε πιθανότητες να διεκδικήσουμε μία θέση στο βάθρο. Αφού κάναμε ομαδική προθέρμανση, οι ομάδες για το πρώτο αγώνισμα συγκεντρώθηκαν στον χώρο εκκίνησης. Η σειρά της ομάδας ήταν Νάγια Καραντάσιου, Κατερίνα Μάχου, Κατερίνα Καλέμη, Αθηνά Μακράκη. Η αγωνία είχε φτάσει στα ύψη, και άρχισαν οι αμφιβολίες και ο φόβος να μας διαπερνούν. Ωστόσο, αγωνιζόμασταν στην δεύτερη σειρά (5^η διαδρομή) και είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσαμε τις επιδόσεις της πρώτης σειράς. Πήραμε θάρρος και πιστέψαμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. "Έφτασε η στιγμή, οι προσπάθειες τόσων μηνών θα φανούν και θα κριθούν εδώ και τώρα", σκέφτηκα. Μόλις λάβαμε εντολή βουτήξαμε στην πισίνα και λάβαμε τις θέσεις μας. Όταν δόθηκε η εκκίνηση είδαμε ότι στο σκοινί της ομάδας υπήρχε ένας κόμπος. Αυτό ήταν πρόβλημα. Κατάλαβα την δυσκολία που προέκυψε. Στενοχωρήθηκα. Όμως δεν χάσαμε το κουράγιο μας, ακόμα είχαμε ελπίδες. Τελικά τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχαμε σχεδιάσει. Η τελευταία που τερμάτισε ήμουν εγώ και μόλις βγήκα από το νερό έληξε ο χρόνος. Καθώς απομακρυνόμασταν από τον αγωνιστικό χώρο μας πλησίασε μία κριτής. Αναφέραμε ότι εξ' αρχής το σχοινί είχε έναν κόμπο και σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαμε να έχουμε μία δεύτερη ευκαιρία. Όμως ο υπεύθυνος των κριτών θεώρησε ότι έπρεπε να τον λύσουμε μόνες μας πριν την εκκίνηση. Το αποτέλεσμα δεν άλλαξε.

Πρώτο αγώνισμα. 4x10μ Ρίψη Σχοινιού. Η ομάδα των Μάχου, Μακράκη, Καραντάσιου, Καλέμη ήταν το φαβορί για χρυσό μετάλλιο. Αλλά δυστυχώς το σχοινί ήταν κακής ποιότητας και μπλέχτηκε. Εδώ οι δυο Κατερίνες της αποστολής προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν τι πήγε στραβά, αμέσως μετά το σφύριγμα της κόρνας. Το ξεπέρασαν γρήγορα και αγωνίστηκαν με πάθος στα επόμενα αγωνίσματα. Έτσι κάνουν οι καλοί αθλητές. 

ΤΑ 12.5μ ΡΙΨΗΣ ΣΧΟΙΝΙΟΥ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΑΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ

Αμέσως μετά περάσαμε στο επόμενο αγώνισμα που ήταν το ατομικό σκοινί 12,5μ με τη Νάγια. Ενώ περιμέναμε να έρθει η σειρά μας ήμασταν πιο χαλαρές και ήρεμες. Είχαμε μπει στο κλίμα. Αυτό ήταν θετικό για την επίδοση μας. Η Νάγια ήταν απογοητευμένη από την επίδοση μας στο προηγούμενο αγώνισμα. Την εμψύχωσα. Είχα καλό προαίσθημα ότι θα πάμε καλύτερα. Πράγματι. Με το δεύτερο πέταγμα έπιασα το σχοινί. Μόλις τερμάτισα, ήμασταν χαρούμενες και ενθουσιασμένες. Δεν ήμασταν από τις πρώτες. Αλλά πραγματικά αυτό δεν μας ένοιαζε καθόλου. Η ικανοποίηση ήταν καθαρά για την προσωπική μας βελτίωση και πρόοδο σε σύγκριση με αυτή των προπονήσεων. Συνολικά καταλάβαμε 14η σε σύνολο 28 αγωνιζομένων. Καθόλου άσχημα.

5η ΘΕΣΗ ΣΤΑ 4X50μ ΚΟΛΥΜΠΙ ΜΕ ΕΜΠΟΔΙΑ

Η τελευταία συμμετοχή μου για την πρώτη μέρα των αγώνων έκλεισε με τη σκυταλοδρομία 4x50 μέτρα εμπόδια. Το άγχος είχε φύγει. Ήμασταν χαλαρές και έτοιμες. Στην τελική κατάταξη δεν ήμασταν πρώτες. Καταλάβαμε την 5η θέση. Καταφέραμε να μειώσουμε πολύ τον χρόνο μας. Αυτό μας ικανοποίησε ιδιαίτερα και μας έδωσε θάρρος για καλύτερες επιδόσεις την επόμενη φορά.

Σκυταλοδρομία 4x50μ Κολύμβησης με Εμπόδια. Η Ελληνική ομάδα πήγε εξαιρετικά. Στην διαδρομή 4 η Κατερίνα Καλέμη έτοιμη για να πάρει την σκυτάλη από την συναθλήτριά της. Στην διαδρομή 5, μια άλλη Ελληνίδα, η Chrysoula Anastassopoulos (έξω από το νερό) αγωνίζεται με την ομάδα του Southampton University.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΟΔΟ

Η βελτίωση και η εξέλιξή μας φάνηκε ξεκάθαρα φέτος. Οι συναθλητές μας Καλυψώ Οικονομίδου, Μιχάλης Σουσούνης, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, και Ελευθερία Κασαγιάννη στο αγώνισμα 4x50μ Σκυταλοδρομία Αθλοσώστη Πισίνας και οι Στάθης Αβραμίδης, Γιώργος Γάγκος, Μιχάλης Σουσούνης και Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος στο αγώνισμα 4x50μ Μικτή Σκυταλοδρομία, μας έκαναν υπερήφανους και δόξασαν την πατρίδα, τη σχολή και την αθλητική ναυαγοσωστική. Η αποστολή μου δεν είχε τελειώσει. Συνέχισα να προσφέρω υπηρεσίες στην ομάδα ως φωτογράφος. Να συλλέγω τεκμήρια ιστορίας από τους αγώνες ώστε για να τους διατηρήσουμε ζωντανούς στην μνήμη όλων μας και να παρακινήσουμε κι άλλους να μας μιμηθούν.

Οι αθλοσώστες του ΤΕΦΑΑ Αθήνας και της Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος, περιμένουν στο "call room" την σειρά τους για τις επόμενες σκυταλοδρομίες. Α-Δ: Αντρέας Ίντρα, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Γιούλη Παναγιωτάκη, Κατερίνα Καλέμη, Στάθης Αβραμίδης, Εφραίμ Χαλκιάς.

2^Η ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Ο ενθουσιασμός μου τη 2η μέρα των αγώνων ήταν πολύ μεγαλύτερος. Ανυπομονούσα να έρθω αντιμέτωπη με την πρωτόγνωρη εμπειρία των SERC ξηράς και πισίνας. Η δεύτερη ημέρα των αγώνων ξεκινάει με όλες τις ομάδες να βρίσκονται απομονωμένες στο γήπεδο μπάσκετ του αθλητικού κέντρου. Πρώτα, θα διαγωνιζόμασταν στα σενάρια στεριάς και αμέσως μετά στα σενάρια πισίνας. Όσο βρισκόμασταν στην αναμονή η ομάδα μου Κατερίνα Μάχου, Γιούλη Παναγιωτάκη, με αρχηγό τον Εφραίμ Χαλκιά συνοψίζαμε κάποιες τελευταίες λεπτομέρειες σχετικά με τα περιστατικά που θα αντιμετωπίζαμε. Έφτασε η ώρα της διάσωσης!

ΤΟ SERC ΣΤΕΡΙΑΣ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ

Οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης μας μεταφέρουν σε ένα δωμάτιο και … η αντίστροφη μέτρηση ξεκινάει. Είχαμε 2' να αντιμετωπίσουμε ένα εικονικό σενάριο σε μία κατασκήνωση. Ένα βρέφος πνίγεται σε πισίνα. Η μητέρα του έχει άσθμα. Μια γυναίκα είναι αναίσθητη και μία άλλη με τραύματα. Μέσα σ’ όλο τον πανικό δεν μπορούσαμε να βρούμε το φαρμακείο. Προσπαθήσαμε χωρίς αυτό. Αφού η Γιούλη έβγαλε το βρέφος από την πισίνα ανέλαβα να του κάνω ΚΑΡΠΑ διότι ήταν αναίσθητο χωρίς αναπνοή. Ενώ πραγματοποιούσα ΚΑΡΠΑ στο βρέφος, η μητέρα του εμφανίστηκε κλαίγοντας. Την καθησύχασα, αλλά μετά από λίγο εκείνη δεν ανέπνεε φυσιολογικά και λιποθύμησε. Πάνω που δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω και ενώ καθένας μας είχε αναλάβει από ένα θύμα, η Γιούλη ξετρύπωσε το φαρμακείο από ένα ντουλάπι κι αμέσως σπεύσαμε να χρησιμοποιήσουμε ότι περιείχε για τους τραυματίες και την λιπόθυμη μητέρα. Δεν προλάβαμε να πράξουμε και πολλά διότι ο χρόνος έληξε.

ΤΟ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΣΤΟ SERC ΠΙΣΙΝΑΣ ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΕ

Βγήκαμε από την αίθουσα. Βάλαμε μαγιό και οδηγηθήκαμε στο κολυμβητήριο για τα σενάρια πισίνας. Εκεί οι υπεύθυνοι της διοργάνωσης μας έδειξαν ένα βίντεο και καταλάβαμε ότι πρόκειται να αντιμετωπίσουμε ναυάγιο. Εκείνη τη στιγμή ενθουσιάστηκα με το θέμα και αγωνιούσα να βρεθούμε αντιμέτωποι με το σκηνικό. Ο χρόνος μετράει αντίστροφα, και όλη η ομάδα τρέχει περιμετρικά της πισίνας, τόσο ξαφνιασμένη που δεν παρατηρήσαμε για άλλη μία φορά που βρισκόταν το κουτί των πρώτων βοηθειών και γι’ αυτό συνεχίσαμε χωρίς αυτό. Τότε αντικρίσαμε ότι τα θύματα ήταν περισσότερα από τα σενάρια στεριάς και αυτό μας τρόμαξε λίγο. Παρόλα αυτά συνεννοηθήκαμε με τον αρχηγό Εφραίμ και ο καθένας ανέλαβε από ένα θύμα. Εγώ αμέσως βούτηξα στο νερό βλέποντας μία βάρκα αναποδογυρισμένη και μία κοπέλα να κρατιέται από αυτήν φωνάζοντας βοήθεια. Μόλις πλησίασα την βάρκα σκέφτηκα μήπως έπρεπε να την αναποδογυρίσω, πράγμα αδύνατο. Aγχώθηκα μη ξέροντας τι να κάνω. Πήρα βαθιά αναπνοή και άκουσα τα λόγια της κοπέλας που τόση ώρα μου έλεγε ότι η φίλη της κινδυνεύει κάτω από την βάρκα. Τότε χωρίς να χάσω χρόνο κάνω βουτιά κάτω από την βάρκα και την μεταφέρω στην επιφάνεια του νερού. "Κρατήσου από τη βάρκα", της φώναξα. Πλέον ένοιωθα ανακουφισμένη γιατί ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Καθησύχασα τις δύο φίλες: "Χτυπήστε τα πόδια σας και σε λίγο θα βγούμε έξω", τους είπα και με άκουσαν. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα βρισκόμασταν στον τοίχο της πισίνας. Ο Εφραίμ όταν με είδε, έσπευσε να με βοηθήσει να τις βγάλουμε έξω από το νερό. Τέλος χρόνου. Καθ’ όλη τη διάρκεια, είχα αφοσιωθεί στο περιστατικό με τη βάρκα μη βλέποντας τι κάνουν οι συναθλητές μου και μην προλαβαίνοντας να σώσω άλλο θύμα. Μετά το πέρας και των δύο σεναρίων ήμουν πολύ ικανοποιημένη για την απόδοση μας καθώς οι προπονήσεις μας ήταν ελάχιστες στα serc. Ταυτόχρονα ήμουν χαρούμενη και ενθουσιασμένη γι’ αυτή την νέα εμπειρία. Ανυπομονώ να την ξαναζήσω.

SERC νερού. O Εφραίμ Χαλκιάς και η Κατερίνα Καλέμη, μόλις έχουν σώσει 2 θύματα του εικονικού ναυαγίου.

Η ΗΜΕΡΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΜΕ 2 ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΕΣ

Αφού ολοκλήρωσαν όλες οι ομάδες αυτήν την δοκιμασία περάσαμε στα τελευταία αγωνίσματα της ημέρας, τα οποία περιλάμβαναν σκυταλοδρομία σκοινί 4x12 μέτρα και σκυταλοδρομία 4x50 μέτρα κολύμβηση και 50 μέτρα ρυμούλκηση. Αυτές ήταν και οι τελευταίες μας αναμνήσεις από το αγωνιστικό μέρος.

Έλληνες αθλοσώστες σε θέση εκκίνησης σε σκυταλοδρομία. Α-Δ: Κατερίνα Καλέμη, Αντρέας Ίντρα, Στάθης Αβραμίδης. 

ΤΑ 2 ΠΛΑΣΑΡΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟ ΒΑΘΡΟ ΥΨΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ, ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ

Ύστερα από 2 κουραστικές και απαιτητικές μέρες έφτασε η ώρα που όλοι περιμέναμε με αγωνία. Απονομές. Η ώρα της δικαίωσης και της ανταμοιβής για τους κόπους και τις προσπάθειες μας. Βάθρο κατακτήσαμε σε δύο αγωνίσματα. Στην Σκυταλοδρομία 4x50μ Αθλοσώστη Πισίνας κατακτήσαμε την 2^η θέση. Η ομάδα μας με τους Μιχάλη Σουσούνη, Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο, Ελευθερία Κασαγιάννη και Καλυψώ Οικονομίδου παρέλαβε το βραβείο πανηγυρίζοντας. Κρατούσαν ψηλά με υπερηφάνεια την Ελληνική σημαία. Η μεγάλη έκπληξη ήρθε λίγα λεπτά αργότερα όταν ακούσαμε ότι η Ελλάδα κλήθηκε να ανέβει για μια ακόμα φορά στο βάθρο. Δεν το γνωρίζαμε. Οι Στάθης Αβραμίδης, Γιώργος Γάγκος, Μιχάλης Σουσούνης και Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος κατέκτησαν την 3^η θέση στο 4x50μ Μικτή Σκυταλοδρομία Ανδρών. Ενθουσιασμός, φωνές χαράς και συγκίνησης. Ξεσηκώσαμε το γήπεδο προκαλώντας την απορία και τον θαυμασμό των Βρετανών αθλητών.

Αθλοσώστες του ΤΕΦΑ Αθήνας και της Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος. Δύο ομάδες. Μια εθνικότητα. Μια ψυχή. Ο ένας βοηθούσε τον άλλον. Εξαιρετικό πνεύμα ευ αγωνίζεσθαι. Είναι συγκινητικό πως αυτό το άθλημα καταφέρνει να ενώνει και να προσελκύει εξαιρετικούς χαρακτήρες ανθρώπων. Α-Δ: Κατερίνα Καλέμη, Αθηνά Μακράκη, Γιούλη Παναγιωτάκη, Νάγια Καραντάσιου, Μαρία Ζαραφωνίτη, Άρτεμις Ξενάκη, Αντρέας Ίντρα.

ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΑΞΙΑ

Μία ακόμα επιτυχία ήταν το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ BULSCA και GLSA (Ένωση Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος). Σε αυτούς τους αγώνες μπορεί να μην κρατήσαμε στα χέρια μας όλα τα κύπελλα και τα μετάλλια που θα θέλαμε αλλά ένα είναι σίγουρο. Οι νικητές των αγώνων ήμασταν εμείς. Η Ελληνική αποστολή. Γιατί σε μικρό χρονικό διάστημα με προπονήσεις λίγων μηνών, σε εγκαταστάσεις που δεν πληρούν τις προδιαγραφές, ο αγώνας και η προσπάθεια ενός μόνο ανθρώπου, του Στάθη Αβραμίδη να κρατήσει ζωντανή την αθλητική ναυαγοσωστική είναι ανασταλτικοί παράγοντες για να μας χαρίσουν περισσότερες νίκες. Σε αντίθεση με τους Βρετανούς, που δεν είχαν να αντιμετωπίσουν κανένα από τα παραπάνω προβλήματα. Εμείς, η ομάδα μας, με δύναμη ψυχής, πάθος και αγάπη για το άθλημα, πείσμα και επιμονή, δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό. Νομίζω ότι σταθήκαμε αξιοι εκπρόσωποι του Ελληνικού αθλητικού πνεύματος και απόγονοι των δημιουργών των Ολυμπιακών αγώνων. Σταθήκαμε αντάξιοι σε αυτή τη διοργάνωση. Αν τα μέσα και οι συνθήκες ήταν ευνοϊκότερες, άραγε πόσο καλύτεροι θα ήμασταν;

Ομαδική φωτογραφία αμέσως μετά την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας μεταξύ Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος και British University Lifesaving Clubs' Association. Ιστορική στιγμή. Η αξία της θα φανεί στο μέλλον. 

ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ

Το ταξίδι έφτασε στο τέλος. Αυτό είναι μόνο η αρχή. Μάθαμε πολλά και θα μάθουμε περισσότερα στο μέλλον. Οι προσπάθειες και οι αγώνες μας, ανοίγουν μονοπάτι για να μας ακολουθήσουν και να το διαβούν κι άλλοι. Η αθλητική ναυαγοσωστική να γίνει γνωστή. Να διαδοθεί και να πάρει τη θέση που της αξίζει ως άθλημα ανάμεσα στα άλλα αθλήματα. Άλλωστε μέσα από την αθλητική ναυαγοσωστική όχι μόνο αγωνιζόμαστε αλλά προσφέρουμε πρώτη βοήθεια σε συνανθρώπους που κινδυνεύουν. Σώζουμε ζωές. Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον εμπνευστή, δάσκαλο και οραματιστή Στάθη Αβραμίδη που συμβάλλει στην εξέλιξή μου ως αθλήτρια και ως άνθρωπο. Μου δείχνει το δρόμο προς την πρόοδο και την ανέλιξη. Ευχαριστώ επίσης τον υπεύθυνο Υγρού Στίβου και καθηγητή μου στην ειδικότητα Αργύρη Τουμπέκη για όλα τα χρήσιμα που μαθαίνω στην κολύμβηση. Ευχαριστώ τους γονείς και τον αδερφό μου Δημήτρη που μόλις ανακοίνωσα την συμμετοχή στους αγώνες, με ενθουσιασμό με ενθάρρυναν να λάβω μέρος. Τον αδερφό μου Φώτη που επέμενε να ταξιδέψω όταν δείλιασα και ήμουν έτοιμη να εγκαταλείψω. Επίσης, χαίρομαι που συνεργάστηκα ξανά με συναθλητές της περσινής αποστολής (Μιχάλης, Γιώργος, Εφραίμ, Ελευθερία, Καλυψώ). Χαίρομαι και για τις νέες γνωριμίες (Κωνσταντίνος, Μιχαέλα, Μαρία, Νάγια, Κατερίνα, Αθηνά, Γιούλη, Άρτεμις, Ελευθερία Αβραμίδου, Αγγελική, Αντρέας). Είναι ξεχωριστοί και διακρίνονται για το αγωνιστικό τους πνεύμα, το ήθος και την ομαδικότητα. Εύχομαι να αγωνιστούμε ξανά μαζί.

Ομαδική φωτογραφία των Ελλήνων αθλοσωστών του ΤΕΦΑΑ Αθήνας και της Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος. Α-Δ: Μιχάλης Σουσούνης Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Στάθης Αβραμίδης, Κατερίνα Καλέμη, Καλυψώ Οικονομίδου, Ελευθερία Κασαγιάννη, Εφραίμ Χαλκιάς, Αθηνά Μακράκη, Κατερίνα Μάχου, Νάγια Καραντάσιου, Μαρία Ζαραφωνίτη, Γιώργος Γάγκος, Μικαέλα Χαραλάμπους, Γιούλη Παναγιωτάκη, Αντρέας Ίντρα, Ελευθερία Αβραμίδου, Άρτεμις Ξενάκη, Αγγελική Μυλωνάκου.

ΤΟ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Σε όλους αυτούς αφιερώνω την ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ από αυτό το ταξίδι. Αν βάζεις τα δυνατά σου σε οτιδήποτε κάνεις, δεν εξαλείφεις την αποτυχία. Αν βάζεις όλες σου τις δυνάμεις σε κάθε τι που κάνεις, δεν εξαλείφεις την απογοήτευση. Τότε γιατί να το κάνεις; Η απάντηση είναι απλή: «Για τον αυτοσεβασμό σου». Όταν η προσωπική σου φιλοσοφία είναι «θα δώσω τον καλύτερο εαυτό μου, ό,τι κι αν γίνει», θα στέκεσαι πάντα ψηλά στην εκτίμησή σου. Το να χάνεις, πονάει, αλλά πονάει ακόμα περισσότερο όταν συνειδητοποιείς ότι δεν έκανες ό,τι περνούσε από το χέρι σου…