H Άρτεμις Ξενάκη αγωνίστηκε στην Βρετανική Πανεπιστημιάδα Αθλητικής Ναυαγοσωστικής με τα χρώματα της νεοσύστατης Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος. |
Η συμμετοχή μου στην ομάδα της Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής
Ελλάδος στην παρθενική της συμμετοχή σε αγώνες εκτός συνόρων, επιβεβαίωσε το ότι την ιστορία γράφουν οι παρέες!
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Είμαι φοιτήτρια του
Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και θα συμμετέχω στην Βρετανική Πανεπιστημιάδα
Αθλητικής Ναυαγοσωστικής στο Bristol. Από μικρή ασχολούμαι με την ναυαγοσωστική
και με την αθλητική ναυαγοσωστική σε επαγγελματικό και σε ερασιτεχνικό επίπεδο.
Σκοπός μου είναι να αποκομίσω εμπειρίες, να χρησιμοποιήσω τις γνώσεις μου και
να δημιουργήσω νέες φιλίες. Χαίρομαι πραγματικά που θα μπορέσω να είμαι ένα
κομμάτι της ομάδας που θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Αγγλία. Συγκεκριμένα θα
αγωνιστώ με την νεοσύστατη Ένωση Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος. Συναθλητές
μου είναι η Ελευθερία Αβραμίδου, Αντρέας Ίντρα και Αγγελική Μυλωνάκου.
ΤΑΞΙΔΙ
Ένα
υπέροχο ταξίδι έφτασε στο τέλος του. Το μυαλό μου περιτριγυρίζεται από εικόνες,
αστεία, εμπειρίες, φιλίες, φαγητό και πολύ γέλιο. Το ταξίδι μου στο Bristol
κατάλαβα ότι τελείωσε καθώς πάτησα το πόδι μου στο αεροπλάνο για την επιστροφή
στην Ελλάδα. Καθώς καθίσαμε με την ομάδα στις θέσεις μας μέσα στο αεροπλάνο και
απογειωθήκαμε ξεκινήσαμε να βλέπουμε τις φωτογραφίες που τραβήξαμε με τα κινητά
αυτές τις 5 μέρες. Τα συναισθήματα είναι ποικίλα. Το πιο δυνατό όμως συναίσθημα
που με κυριεύει είναι η χαρά, διότι αυτό το ταξίδι μου χάρισε εμπειρίες, νέες
φιλίες, γνωριμίες και το πιο σημαντικό να μην τα παρατάω. Τις δύο πρώτες μέρες
στο Bristol κάναμε βόλτες στο κέντρο της πόλης και
επισκεφτήκαμε μερικά από τα αξιοθέατα που υπήρχαν κοντά μας. Το βράδυ της δεύτερης
μέρας ήμασταν όλοι αγχωμένοι για την επόμενη μέρα των αγώνων. Εγώ γνώριζα ότι
θα αγωνιζόμουν σε 2 ατομικά αγωνίσματα ενώ τα υπόλοιπα παιδιά θα αγωνιζόντουσαν
και σε ατομικά αλλά και σε ομαδικά αγωνίσματα. Αλλά είναι ώρα να πάρω συγκεντρώσω
τις σκέψεις μου και να πάρω τα πράγματα από την αρχή.
ΑΓΩΝΕΣ
Το Σάββατο πρωί μαζευτήκαμε όλοι στο χώρο του πρωινού, φάγαμε και έπειτα αναχωρήσαμε με λεωφορείο για το αθλητικό κέντρο όπου ήταν οι αγώνες. Πλησιάζοντας στο χώρο αυτό εμένα με έπιασε λίγο άγχος, σε φυσιολογικά επίπεδα όμως. Αισθανόμουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Μπαίνοντας στο αθλητικό κέντρο μαζευτήκαμε όλοι μαζί και ο Στάθης ξεκίνησε να μας διαβάζει το πρόγραμμα της ημέρας και τις σειρές όπου θα αγωνιζόταν ο καθένας. Εκεί λοιπόν αυτό που αισθανόμουν βγήκε αληθινό. Το όνομά μου άκουσα να το επαναλαμβάνει ο Στάθης πάνω από δύο φορές και εκείνη την στιγμή μου ανακοίνωσε ότι θα αγωνιστώ συνολικά σε 10 αγωνίσματα, δύο ατομικά και οκτώ ομαδικά. Εγκεφαλικό εγώ. Ανεβαίνοντας στις κερκίδες όπου θα αφήναμε τα πράγματά μας προσπαθούσα να ηρεμήσω και ρωτούσα τον Στάθη αν μπορεί να μπει κάποιος άλλος στην θέση μου γιατί δεν ήθελα να αγωνιστώ σε τόσα πολλά αγωνίσματα. "Δυστυχώς, Άρτεμις δεν γίνεται να μπει άλλος στην θέση σου" μου έλεγε και εκεί αγχώθηκα ακόμα περισσότερο. "Ξεκίνησε το ζέσταμα στην πισίνα πηγαίνετε πριν ξεκινήσουν οι αγώνες" είπε ο Στάθης και έφυγε. Εγώ εκτός από το άγχος που με κατέλαβε, δεν πήγα να κάνω ζέσταμα. Πήγα αμέσως και βρήκα την ομάδα μου για να μου εξηγήσει τι πρέπει να κάνω σε κάθε αγώνισμα, με ποια σειρά θα είμαστε και τι πρέπει να προσέχω για να μην ακυρωθώ. Καθώς τελείωσε ο χρόνος για την προθέρμανση κοιτάξαμε με την ομάδα μου και είδαμε ότι αγωνιζόμαστε πρώτοι εγώ και Αντρέας στην ρίψη σχοινιού διάσωσης.
ΡΙΨΗ ΣΧΟΙΝΙΟΥ
Έτσι λοιπόν, μετά το καλωσόρισμα που έγινε, εγώ και ο Αντρέας, κατεβήκαμε στο χώρο της πισίνας έτοιμοι να ξεκινήσουμε. Σε αυτό το αγώνισμα ήμουν μέσα στην πισίνα στα 10μ και ο Αντρέας ήταν έξω από την πισίνα και με τον ήχο της εκκίνησης μου πέταξε το σχοινί και με τράβηξε προς τα έξω. Βγαίνοντας από την πισίνα σκέφτηκα "το πρώτο αγώνισμα τσεκ, άλλα 9 έμειναν".
100μ ΚΟΛΥΜΠΙ
ΜΕ ΕΜΠΟΔΙΑ
Το
δεύτερο αγώνισμα ήταν το ένα από τα δύο ατομικά μου, κολύμπι 100μ με εμπόδια.
Έπειτα από μισή ώρα αναμονής περιμένοντας την σειρά μου η Ελευθερία, ένα από τα
άτομα της ομάδας μου, με ενθάρρυνε συνεχώς καθώς καταλάβαινε ότι αγχωνόμουν
καθώς δεν ήμουν προπονημένη για τόσα αγωνίσματα. "Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι,
δεν κυνηγάμε την νίκη, για να περάσουμε όμορφα ήρθαμε, μην έχεις άγχος",
μου είπε και τότε ένιωσα έτοιμη να πέσω ξανά στην πισίνα χωρίς άγχος αυτή την
φορά. Έτσι και έγινε τερματίζοντας το 100αρι βγήκα από την πισίνα και ήθελα να πέσω ξανά και ξανά. Ένιωσα ότι το ευχαριστήθηκα και ανυπομονούσα για το
επόμενο αγώνισμα.
Η Άρτεμις Ξενάκη συμμετείχε σε όλα τα ομαδικά αγωνίσματα του προγράμματος του Σαββάτου και της Κυριακής. Εδώ φαίνεται να προπορεύεται της αντιπάλου της. |
ΡΙΨΗ
ΣΧΟΙΝΙΟΥ 10μ
Έπειτα
από λίγα λεπτά μας είπε ο Αντρέας ότι είναι η σειρά μας για το επόμενο αγώνισμα
που ήταν να πετάξουμε ο καθένας από μία φορά το σχοινί σε απόσταση 10μ σε ένα
άτομο της ομάδας μας. Ξεκίνησε ο Αντρέας και ήταν έξω από το νερό κρατώντας το σχοινί,
η Ελευθερία, η Αγγελική και εγώ ήμασταν στην πισινά και περιμέναμε. Ο Αντρέας πέταξε
το σχοινί στην Ελευθερία, η Ελευθερία το έπιασε και βγήκε έξω, έπειτα πέταξε το
σχοινί στην Αγγελική, η Αγγελική έπιασε το σχοινί και βγήκε και αυτή έξω,
έπειτα μου πέταξε το σχοινί βγήκα και εγώ έξω. Όμως εγώ δεν κατάφερα να πετάξω
το σχοινί του Αντρέα. Έκανα πάνω από δύο προσπάθειες όμως τελείωσε ο χρόνος.
Φεύγοντας από τον χώρο της πισίνας είπε η Ελευθερία "μία χαρά τα πήγαμε,
μπράβο μας" και μου έδωσε μία αγκαλιά.
4χ25 MANIKIN CARRY RELAY
Καθώς
καθόμασταν στις κερκίδες έως ότου έρθει πάλι η σειρά μας, ο Αντρέας μας
εξηγούσε τΙ θα πρέπει να προσέχουμε στο επόμενο αγώνισμα που ήταν 4χ25 Manikin
Carry Relay. Ο Αντρέας και εγώ
ήμασταν στις δύο άκρες τις πισίνας και η Ελευθερία και η Αγγελική ήταν στην
μέση της πισίνας. Με τον ήχο της εκκίνησης ο Αντρέας ρυμουλκούσε ένα ανδρείκελο
μέχρι την μέση. Εκεί το έδωσε στην Ελευθερία η οποία το έφερε σε εμένα και μου
το παρέδωσε και εγώ με την σειρά μου κολύμπησα και το παρέδωσα στην Αγγελική η
οποία τερμάτισε. Το ανδρείκελο αυτό ήταν πραγματικά πάρα πολύ βαρύ και
δυσκολεύτηκα να το κουβαλήσω και σε αυτό συμφώνησε και η Αγγελική και η
Ελευθερία. Για τον Αντρέα ήταν παιχνιδάκι.
Η Άρτεμις Ξενάκη στον βατήρα εκκίνησης για το αγώνισμα 100μ Ρυμούλκησης Ανδρεικέλου με Πέδιλα. Με εξαίρεση μια ατυχία στο κούμπωμα του ανδρεικέλου, έκανε εξαιρετική εμφάνιση. |
100μ MANIKIN TOW WITH FINS
Το επόμενο αγώνισμα δεν απείχε πολύ ώρα αλλά εγώ ένιωθα πραγματικά πολύ κουρασμένη και σκεφτόμουν να μην πέσω στα δύο τελευταία αγωνίσματα της ημέρας. Το συζήτησα όμως με τον Στάθη και μου προτείνει να μην χάσω αυτήν την ευκαιρία μιας και έχω έρθει ως εδώ, γιατί μετά μπορεί να το μετάνιωνα. Έτσι και έκανα, δεν τα παράτησα και πήγα να κολυμπήσω για το δεύτερο ατομικό μου αγώνισμα που ήταν 100μ Manikin Tow With Fins. Κολυμπούσα στην πρώτη σειρά και είχα το προβάδισμα, έφτασα στον τοίχο, έβαλα στο ανδρείκελο το σωσίβιο και ήμουν έτοιμη να φύγω και με μεγάλο προβάδισμα. Το κακό όμως ήταν ότι δεν έλεγξα το σωσίβιο αν έχει τοποθετηθεί καλά στην κούκλα με αποτέλεσμα να φύγει το ανδρείκελο από το σωσίβιο και να χρειαστεί να γυρίσω πίσω για να το ξανά τοποθετήσω. Δυστυχώς, τερμάτισα τελευταία αλλά δεν τα παράτησα. Βγαίνοντας από την πισίνα τα πόδια μου άρχισαν να με εγκαταλείπουν καθώς γαλάκτωσαν. Έκατσα σε μία γωνία και οι συναθλητές μου ήρθαν αμέσως να με βοηθήσουν. Προσωπικά δεν ήθελα με τίποτα να πέσω στο τελευταίο ομαδικό. Πονούσα πολύ. Μιλώντας με την Ελευθερία όμως μου έλεγε να μην τα παρατήσω και να μην αφήσω την ομάδα τώρα. Να προσπαθήσω και να κολυμπήσω πολύ χαλαρά. Με τα λόγια αυτά με έπεισε και αγωνίστηκα και στο έκτο αγώνισμα της ημέρας που ήταν 4χ50 Medley Relay.
Η Άρτεμις Ξενάκη κουμπώνει το ανδρείκελο και προπορεύεται των αντιπάλων της. Την παρακολουθεί έξω από το νερό η αθλήτρια του ΤΕΦΑΑ Αθήνας Νάγια Καραντάσιου που την βοήθησε ως χειριστής ανδρεικέλου. |
ΣΕΝΑΡΙΑ, 50μ
MANIKIN
CARRY, ΡΙΨΗ
ΣΧΟΙΝΙΟΥ ΔΙΑΣΩΣΗΣ 12,5μ
Την
δεύτερη μέρα των αγώνων ήμασταν όλοι κουρασμένοι. Φτάνοντας στο αθλητικό κέντρο
αργοπορημένοι, τα άτομα από την οργάνωση μας συγκέντρωσαν όλες τις ομάδες σε
ένα κλειστό γήπεδο μπάσκετ όπου εκεί μας έδωσαν πληροφορίες για το τι θα
κάνουμε σήμερα. Η δεύτερη μέρα ήταν η αγαπημένη πολλών από εμάς καθώς
πραγματοποιήθηκαν δύο εικονικά σενάρια ατυχημάτων, ξηρά και πισίνα, στα οποία
κάθε ομάδα έπρεπε να πάρει τα κατάλληλα μέτρα προστασίας καθώς έμπαινε στο
ατύχημα και έπειτα να δώσει πρώτες βοήθειες. Το εικονικό σενάριο που με
ενθουσίασε πιο πολύ ήταν του νερού καθώς είχαμε περισσότερο χρόνο για να
ενεργήσουμε και τα σκηνικά ήταν πιο εντυπωσιακά. Αφού τελείωσαν όλες οι ομάδες
πραγματοποιήθηκαν άλλα δύο ομαδικά αγωνίσματα. Το ένα ήταν 50μ Manikin
Carry και το δεύτερο να πετάξουμε το σχοινί αλλά στα 12,5μ.
Έπειτα από τα δύο τελευταία αγωνίσματα και αφού είχαμε λίγο χρόνο για να
κάνουμε ντους και να αλλάξουμε, έγιναν οι απονομές.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το ταξίδι αυτό ήταν
μοναδικό και αξέχαστο. Είναι κάτι που θα ξαναέκανα ξανά και ξανά και θα παρότρυνα
ανεπιφύλακτα άλλα άτομα να δοκιμάσουν στην ζωή τους. Οι εμπειρίες που αποκόμισα
άπειρες και οι αναμνήσεις ανεξίτηλες. Αισθάνομαι δε ιδιαίτερη τιμή που ήμουν
μέλος της Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος στην παρθενική της εμφάνιση
σε αγώνες εκτός Ελλάδος. Όπως λέει και ο Διονύσης Σαββόπουλος, "την
ιστορία γράφουν οι παρέες!"