 |
| Η Ελευθερία Κασαγιάννη μόλις έχει τερματίσει. Μέταλλο ψυχής, αδαμάντινος χαρακτήρας, γνήσιο παράδειγμα ευ αγωνίζεσθαι. Καθαρή ματιά, έντιμη αθλήτρια. Υπήρξε πολύτιμο μέλος της Ελληνικής αποστολής. |
Όταν τα χέρια γίνονται ασήκωτα στα τελευταία μέτρα, κολυμπάει η ψυχή. Πείσμωσα, τερμάτισα με σθένος ενώ η ομάδα ζητωκραύγαζε. Απίστευτο κι όμως αληθινό!
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Την Πέμπτη 27/02/2020 αναχωρεί η ομάδα για την
δεύτερη συνεχόμενη συμμετοχή της στη Βρετανική Πανεπιστημιάδα στο Bristol. Είμαι
ιδιαίτερα χαρούμενη που συμμετέχουν παλιοί γνώριμοι και καινούργιοι φίλοι και
αθλητές. Οι νέοι αθλητές είναι πιο ενθουσιασμένοι με το γεγονός και κατά την
διάρκεια των προπονήσεων ήταν αυτοί με την περισσότερη επιμονή, χαρά και το
κουράγιο παροτρύνοντας και ενσωματώνοντας στο θετικό κλίμα και τους υπόλοιπους.
 |
| Οι φοιτητές του ΤΕΦΑΑ Αθήνας εύχονται χρόνια πολλά στην Ελευθερία Κασαγιάννη για την ονομαστική εορτή της, που προτίμησε προπονούμενη. Η επιτυχία και η συνέπεια δεν είναι τυχαία. Είναι στάση ζωής. Χρόνια πολλά Ελευθεράκι! |
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Οι φετινές προπονήσεις
γινόντουσαν κάθε σαββατοκύριακο 16.00-19.00. Ήταν αρκετά απαιτητικές και
πολύωρες. Δύσκολο εγχείρημα να θυσιάζεις για περίπου 5 μήνες τα Σαββατοκύριακά
σου για προπόνηση καθώς οι περισσότεροι
εκτός από φοιτητές είμαστε και εργαζόμενοι επομένως ήταν ο μόνος διαθέσιμος
χρόνος για ξεκούραση και διεκπεραίωση των φοιτητικών μας υποχρεώσεων, όπως εργασίες. Παρ’ όλα αυτά
όσοι μπορούσαμε και ερχόμασταν τακτικά και με συνέπεια στις προπονήσεις
περάσαμε για ακόμη μια φορά πάρα πολύ όμορφα, είπαμε τις πλάκες μας, γελάσαμε
αλλά και προπονηθήκαμε. Προσωπικά έχοντας ήδη επαφή με τα αγωνίσματα από
προηγούμενα έτη είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με την τεχνική και την
προπονητική εξάσκηση αυτών. Μια διαφορετική διαδικασία από την περσινή μέσω της
οποίας όλοι μαθαίναμε και πειραματιζόμασταν προπονητικά. Φέτος αποφάσισα να
αγοράσω και πέδιλα αθλητικής ναυαγοσωστικής. Δυσκολεύτηκα αρκετά καθώς είχα
ενδοιασμούς και φόβους για το νούμερο, το μήκος και την σκληρότητα του υλικού που έπρεπε να επιλέξω. Μετά από κατευθύνσεις των εταιρειών κατέληξα στην πιο
φθηνή και άμεση λύση. Η παραγγελία μου έφτασε σε μία μόλις βδομάδα και είχα 2
μήνες μπροστά μου για να συνηθίσω και να εξασκηθώ με τα πέδιλα. Μπορώ να πω πως
η πρώτη μου επαφή με αυτά μέσα στο νερό δεν ήταν ιδιαίτερα καλή και ελπιδοφόρα.
Ήταν μεγάλα, αλύγιστα και δυσκολευόμουν να τα χειριστώ. Με έπιαναν συχνά
κράμπες και μάτωναν τα δάχτυλα των ποδιών. Είχα απογοητευτεί και δυσανασχετήσει
τότε αλλά είπα θα τους δώσω χρόνο. Έτσι κάθε φορά κατάφερνα να τα φορέσω όλο
και περισσότερη ώρα, αντιλήφτηκα ότι χρειαζόντουσαν καλό ζέσταμα στην
ποδοκνημική και ανακάλυψα ειδικές κάλτσες οι οποίες μείωναν τις πληγές στα
πόδια. Με το πέρας των προπονήσεων ένιωθα το όφελος και την ώθηση που
προσφέρουν γεγονός που αντικατοπτριζόταν και στους χρόνους μου. Ήταν μια
πρόκληση τελικά αυτά τα πέδιλα αλλά θα με βοηθήσουν να βελτιώσω τους περσινούς
μου χρόνους στην Βρετανική Πανεπιστημιάδα. Μέσα από όλα αυτά που έχω ζήσει και
τις εμπειρίες που έχω αποκομίσει από την αθλητική ναυαγοσωστική έχω καταλάβει
ότι είναι σημαντική παράμετρος για μια επιτυχημένη αγωνιστική εμφάνιση η
εξοικείωση με τον αγωνιστικό εξοπλισμό. Φέτος δυστυχώς η προετοιμασία μου δεν
πήγε όπως περίμενα και ήταν δυσκολότερη από την περσινή. Λόγω φόρτου
εργασίας έχανα προπονήσεις αλλά
προσπαθούσα πάντα να τις αναπληρώνω μόνη μου μέσα στην βδομάδα ως ένα βαθμό.
Τον Δεκέμβριο απείχα 2 εβδομάδες λόγω αρρώστιας και τώρα λίγο πριν το ταξίδι με
ταλαιπωρεί 2 βδομάδες μια ίωση που μου προκαλεί ατονία, κούραση και βήχα. Είναι μια περίεργη χρονιά η φετινή με πολλές
αρρώστιες και ιώσεις να κυκλοφορούν, να ταλαιπωρούν και να επιμένουν σε
διάρκεια. Δεν ξέρω πως θα νιώθω την πρώτη ημέρα των αγώνων αλλά θα αγωνιστώ με
όλη μου τη δύναμη και στα 5 ατομικά και ομαδικά αγωνίσματα. Ανυπομονώ να
ξαναζήσω αυτή την συναρπαστική εμπειρία, να συναντήσω τις αγγλικές ομάδες και
να αγωνιστώ σε ένα ευχάριστο και διασκεδαστικό κλίμα. Είμαι σίγουρη ότι η
Ελληνική αποστολή θα πάει καλύτερα φέτος και θα έχει λιγότερες ακυρώσεις σε
σύγκριση με πέρυσι.
 |
| Α-Δ: Καλυψώ Οικονομίδου και Ελευθερία Κασαγιάννη. Δύο φίλες, συμφοιτήτριες και συναθλήτριες. Τελευταίες οδηγίες πριν από την κούρσα. |
ΤΑΞΙΔΙ
Το φετινό ταξίδι για το Bristol ξεκίνησε
ήρεμα θα έλεγα, χαχα, χωρίς τα περσινά. Όλοι περάσαμε τις βαλίτσες μας χωρίς
πρόβλημα και επιβιβαστήκαμε πολύ γρήγορα στο αεροπλάνο. Εγώ πάντα
εκμεταλλεύομαι τις ώρες του ταξιδιού για αναπλήρωση χαμένου ύπνου επομένως δε
κατάλαβα πόσο γρήγορα πέρασε η ώρα και ευτυχώς
χωρίς αναταράξεις. Βέβαια
φροντίσαμε όλοι να είμαστε προστατευμένοι φορώντας μάσκες προσώπου και
σχολαστικοί με την καθαριότητα, γεμάτοι υγρά μαντηλάκια και υγρά αντισηπτικά.
Επειδή φέτος η διοργάνωση γινόταν σε πιο κεντρικό σημείο δε ταλαιπωρηθήκαμε
αλλάζοντας συχνά συγκοινωνίες και λεωφορεία, όπως πέρυσι αντιθέτως σε λιγότερο από 30 λεπτά ήμασταν στο hostel. Στην αναζήτηση του τόπου
διαμονής μας βρεθήκαμε μπροστά από μια καφετέρια απορημένοι. Οι περσινοί
αστειευόμασταν μεταξύ μας λέγοντας ότι φέτος θα κοιμηθούμε σε τραπέζια. Οι
νεώτεροι δε μπορούσαν να καταλάβουν το χιούμορ κι ανησυχούσαν αλλά εν τέλει
πάνω από την καφετέρια είχε δωμάτια με σιδερένια κρεβάτια.
 |
| Α-Δ: Ελευθερία Κασαγιάννη, Μιχάλης Σουσούνης, Στάθης Αβραμίδης (προπονητής), Καλυψώ Οικονομίδου, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος. Χαμόγελα χαράς στα πρόσωπα όλων. Η ομάδα μόλις τερμάτισε δεύτερη στο αγώνισμα 4χ50μ Pool Lifesaver Relay. |
ΔΙΑΜΟΝΗ
Συμπαθητικό θα χαρακτήριζα το
μέρος που μείναμε φέτος παρόλο που στην αρχή όλοι ανησυχήσαμε με το γεγονός ότι
έχει κοινόχρηστο μπάνιο και ντουζ. Τελικά ήταν πολύ καθαρό και οι εργαζόμενοι
ευγενικοί και εξυπηρετικοί. Σωτήριο θα χαρακτήριζα για τους περισσότερους το
πρωινό καθώς είχε τεράστια ποικιλία να διαλέξεις ανάμεσα σε δημητριακά, φρούτα, γιαούρτι, μαρμελάδα,
μέλι, κρουασάν βουτύρου και σοκολάτας καθώς και το κλασσικό αγγλικό πρωινό ,που
εγώ δεν άγγιξα καμία μέρα, ομελέτα, φασολάδα, λουκάνικο, μπέικον, πατάτα,
ντομάτα. Επομένως όλοι φεύγαμε χορτάτοι από το πρωινό τραπέζι το οποίο κάλυπτε
όλα τα γούστα.
 |
| Η Ελευθερία Κασαγιάννη στην δεύτερη θέση, μια ανάσα πίσω από την προπορευόμενη αθλοσώστρια, στο αγώνισμα 100μ Ρυμούλκησης Ανδρεικέλου με Πέδιλα. |
ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΩΝ 1
Ξημερώνει η πρώτη μέρα των αγώνων και όλοι ενθουσιασμένοι και γεμάτοι ενέργεια αναχωρούμε για την πισίνα. Αντικρίζοντας την φετινή πισίνα της διοργάνωσης μπορώ να πω ότι δεν ενθουσιάστηκα τόσο κυρίως λόγω των κερκίδων που καλύπτονταν με τζάμι και ήταν απρόσιτες προς το χώρο της πισίνας τον οποίο μπορούσες να προσεγγίσεις κάνοντας εσωτερικά τον κύκλο. Ένα δεύτερο γεγονός που με δυσανασχέτησε είναι ότι η μικρή πισίνα δεν ήταν ελεύθερη για μας καθώς πραγματοποιούνταν μαθήματα. Επομένως εγώ που αγωνιζόμουν μετά από 2 ώρες δε είχαν τη δυνατότητα να κάνω ζέσταμα εκεί. Και επειδή είχα φέρει μόνο 2 μαγιό μαζί μου και αγωνιζόμουν σε 5 αγωνίσματα προτίμησα να μην κάνω ζέσταμα μέσα στη πισίνα για να μη κρυώσω φορώντας βρεγμένο μαγιό. Για μένα ξεκίνησαν οι αγώνες με ανησυχία καθώς είχα να κολυμπήσω 2 βδομάδες και εφόσον επέλεξα να μην κάνω και ζέσταμα δε ήξερα πως θα ένιωθα μέσα στο νερό. Τελικά ήμουν σε σχετικά καλή κατάσταση αλλά τα συνεχόμενα αγωνίσματα με εξουθένωσαν. Ξεκίνησα τους αγώνες μου με σκυταλοδρομία 4*25 manikin carry relay. Ήμασταν στην πρώτη και αργή σειρά συνεργαστήκαμε πολύ ωραία στις αλλαγές μας με τα κορίτσια και τερματίσαμε πρώτες στη σειρά μας και πέμπτες στην γενική κατάταξη. Αμέσως μετά από αυτό αγωνίστηκα στα 100 manikin carry with fins, στο οποίο περίμενα να τα πάω καλύτερα αλλά η κράμπα που με έπιασε από το πρώτο πενηντάρι στο δεξί πόδι μου κόστισε σημαντικά δευτερόλεπτα. Είχα λίγο τσαντιστεί από αυτό το γεγονός γιατί είχα κάνει καλή προθέρμανση στην ποδοκνημική αλλά οι βλέψεις μου είχαν στραφεί στο pool lifesaver το οποίο ήταν το περσινό απωθημένο της ομάδας. Πιστεύαμε σε εμάς και θεωρούσαμε ότι είχαμε ελπίδες. Και βγήκαμε σωστοί και νικητές. Όλοι τα δώσαμε όλα απ΄τη αρχή και καταφέραμε όχι μόνο να διατηρήσουμε τη δεύτερη θέση αλλά να απομακρυνθούμε αρκετά από τους τρίτους και να κοντράρουμε τους πρώτους. Εγώ ήμουν το νούμερο 4 της σκυταλοδρομίας δηλαδή το φινάλε της και είχα το άγχος να κρατήσω τα ηνία. Δέχτηκα μια πάρα πολύ καλή αλλαγή από τον Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο και ξεκίνησα να κολυμπώ δυνατά από την αρχή. Καθώς περνούσε το δεύτερο 25άρι ένιωθα τα χέρια μου ασήκωτα αλλά όπως λέει και ο καλός μου φίλος και συναθλητής Γιώργος στα τελευταία μέτρα κολυμπά η ψυχή. Έτσι πείσμωσα τερμάτισα με σθένος στον τοίχο και άκουγα την ομάδα να ζητωκραυγάζει. Απίστευτο κι όμως αληθινό! Μπορεί να πιστεύαμε σε αυτό αλλά είναι άλλο πράγμα να το βιώνεις. Αυτή η ομάδα τα κατάφερε , είχε χημεία και πίστη στο σύνολο. Τους ευχαριστώ για την συνεργασία και τη στιγμή που μου χάρισαν. Μετά από αυτό ήμουν κομμάτια αλλά είχα άλλα δύο αγωνίσματα στα οποία δε με ένοιαζε πως θα πάω… η εσωτερική πληρότητα είχε επέλθει… Το περσινό χρέος εκπληρώθηκε.
 |
| Η Ελευθερία Κασαγιάννη στον βατήρα έτοιμη για εκκίνηση. |
ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΩΝ 2
Την δεύτερη ημέρα των αγώνων
σηκώθηκα ανακουφισμένη και έτοιμη να απολαύσω τα SERC. Ήμουν περίεργη να δω τι
ετοίμασαν φέτος οι Άγγλοι για εμάς. Θα είναι πιο ευφάνταστα από πέρυσι; εμείς
θα ανταπεξέλθουμε στις συνθήκες; Διάφορα ερωτήματα κατέκλυζαν το κεφάλι μου κι
η αγωνία κορυφωνόταν όσο πλησίαζε η ώρα. Εκείνη τη μέρα θα αγωνίζονταν 35
ομάδες και η δική μου ήταν η 25η. Περιμέναμε πάρα πολλές ώρες σε ένα
κλειστό γήπεδο το οποίο όσο άδειαζε τόσο πιο κρύο γινόταν. Είχαν περάσει 4 ώρες
μέχρι να έρθει η σειρά της ομάδας μου κι όταν ήρθε είπα "ώρα για
ξεμούδιασμα". Το πρώτο σενάριο ήταν ξηράς. Μπαίνοντας μέσα βλέπουμε ένα
χάος και φωνές να ακούγονται από παντού.
Ο καθένας μας έπιασε από ένα θύμα αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων μας
ήταν ότι δε βρίσκαμε το φαρμακείο το οποίο εν τέλει ήταν σε πολύ εμφανές
σημείο. Η δική μου ομάδα κατάφερε να το βρει αλλά χάσαμε πολύτιμο χρόνο και δε
καταφέραμε να ανταπεξέλθουμε εξολοκλήρου στις απαιτήσεις του σεναρίου. Αλλά
οφείλω να αναγνωρίσω ότι τα πήγαμε πολύ καλύτερα από πέρυσι που ούτε το
φαρμακείο είχαμε καταφέρει να βρούμε. Χαχαχα.
Μετά από αυτό συνεχίσαμε για το σενάριο στο χώρο της πισίνας. Αφού
είδαμε ένα μικρό βιντεάκι καταλάβαμε ότι πρόκειται για ναυάγιο. Με το σφύριγμα
τρέχουμε στο χώρο της πισίνας. Είχαμε συνεννοηθεί από πριν εγώ να πάω στα
θύματα εντός νερού. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό το γεγονός πόσο γρήγορα
περνάνε τα λεπτά ειδικά όταν πρόκειται για ανθρώπινη ζωή. Μπορεί να θύματα να
ήταν ηθοποιοί αλλά παίζανε τόσο καλά το ρόλο τους που εγώ προσωπικά το έζησα το
ναυάγιο σα ρεαλιστικό γεγονός. Αυτό που συνειδητοποιήσαμε πολλοί είναι πόσο
χρήσιμο είναι αυτό το αγώνισμα για έναν επαγγελματία ναυαγοσώστη. Τον
προετοιμάζει να διατηρεί τη ψυχραιμία και την ακεραιότητά του, να σκέφτεται
πριν πράξει, να παρατηρεί και να ψάχνει ακόμα και στα πιο απίθανα μέρη. Κρίμα
που στην Ελλάδα τα SERC
είναι άφαντα και από τις εκπαιδεύσεις και από τους αγώνες αθλητικής
ναυαγοσωστικής που έχουν γίνει κατά καιρούς. Ευελπιστώ να αλλάξει αυτό κάποια
στιγμή, θα συμβάλλει στην ταχύτερη και ορθότερη εκτέλεση διασώσεων.
 |
| Η Ελευθερία Κασαγιάννη και ο Στάθης Αβραμίδης σώζουν ναυαγούς στο αγώνισμα SERC νερού. Συναρπαστικό σενάριο. |
ΑΠΟΝΟΜΕΣ
Όταν
έφτασε η ώρα των απονομών ο κ. Αβραμίδης μοίραζε σημαίες για να είμαστε έτοιμοι
να πανηγυρίσουμε "Eλληνικά" την δεύτερη θέση στο αγώνισμα 4x50 pool lifesaver relay. Παρόλο που περιμέναμε με προσμονή αυτό το
γεγονός δεν ακούσαμε ποτέ όταν μας φώναξαν να παραλάβουμε το βραβείο μας αλλά
όλες οι αγγλικές ομάδες είχαν ξεσηκωθεί και ζητωκραύγαζαν. Ξαφνικά πετάγεται ο κ. Αβραμίδης φωνάζοντας
"ναι" και πανηγυρίζοντας. Και τότε όλοι συνειδητοποιήσαμε τι είχε
γίνει και ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια. Απίστευτο ξεσηκώσαμε ένα ολόκληρο γήπεδο εν
αγνοία μας. Και δεν τελειώνει εδώ το γέλιο. Λίγο αργότερα καλείται η αντρική
ομάδα να παραλάβει το βραβείο της στην σκυταλοδρομία 4x50 medley relay.
Κανείς δε περίμενε αυτό το μετάλλιο και κοιτιόμασταν όλοι μεταξύ μας να
δούμε τι συνέβη. Άλλα γιατί να αρνηθούμε μία ακόμη θέση στο βάθρο τρίτη αυτή τη
φορά; Κάπως έτσι λοιπόν έληξαν οι απονομές αφήνοντας μόνο ευχάριστα
συναισθήματα και στιγμές άπειρου γέλιου για την ελληνική ομάδα. Και για μένα
έληξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό το ταξίδι καθώς φέτος είναι η τελευταία
μου χρονιά στο πανεπιστήμιο. Δε στενοχωριέμαι καθόλου όμως ούτε θεωρώ ότι το
ταξίδι της αθλητικής ναυαγοσωστικής γενικότερα έχει τελειώσει για μένα. Πιστεύω
πως έρχεται η ώρα που θα ανάψει ή για την
ακρίβεια θα ξανανάψει η φωτιά του αθλήματος στα ελληνικά δεδομένα
δημιουργώντας ευκαιρίες τόσο αγωνιστικές όσο και επαγγελματικές.
 |
| Α-Δ: Καλυψώ Οικονομίδου, Μιχάλης Σουσούνης, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Ελευθερία Κασαγιάννη. Απονομή στο αγώνισμα 4χ50μ Pool Lifesaver Relay. Οι Έλληνες κατακτούν την 2η θέση. Δικαίωση για αυτή την ομάδα. Ανάσα για την Ελληνική αθλητική ναυαγοσωστική, τον πανεπιστημιακό αθλητισμό και την δημόσια υγεία. Μπράβο παιδιά! |
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Θα ήθελα να ευχαριστήσω
θερμά τον προπονητή μας Στάθη Αβραμίδη που φροντίζει να αναζωπυρώνει στις
καρδιές μας την αθλητική ναυαγοσωστική, το πανεπιστήμιο που μας επέτρεψε αυτό
το ταξίδι κι φυσικά όλους όσους συνέβαλαν σε αυτό. Το μεγαλύτερο ευχαριστώ θα
ήθελα να το πω στους φίλους και συναθλητές μου για όλες τις όμορφες στιγμές που
μου χάρισαν σε όλο αυτό το μεγάλο ταξίδι που ξεκίνησε μήνες πριν καθώς και στην
οικογένειά μου που πάντα με ενθαρρύνει και με στηρίζει στις επιλογές μου. 