Μιχάλης Σουσούνης: BULSCA 2020

O Μιχάλης Σουσούνης είναι είναι ένας ξεχωριστός αθλητής. Είναι η "Γλυκιά Ψυχή" της ομάδας. Προσέφερε τεράστιες υπηρεσίες στον Ελληνικό και πανεπιστημιακό αθλητισμό και την αθλητική ναυαγοσωστική με τις επιδόσεις του στην Βρετανική Πανεπιστημιάδα Αθλητικής Ναυαγοσωστικής. Έχει λαμπρό μέλλον να συνεχίσει. 

Στις απονομές ένιωσα ότι στεκόμουν στην σωστή όχθη της ιστορίας, αφού καταφέραμε να αγωνιστούμε ξανά εκτός συνόρων και να δοξάσουμε την Ελλάδα!

ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΩ ΤΗΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΛΜΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Λίγους μήνες πριν, ο Διδάσκων Εφαρμοσμένης και Αθλητικής Ναυαγοσωστικής της Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών, Δρ. Στάθης Αβραμίδης, μας πρότεινε να συμμετάσχουμε στη Βρετανική Πανεπιστημιάδα Αθλητικής Ναυαγοσωστικής. Η είδηση ότι θα βγούμε ξανά εκτός συνόρων και θα εκπροσωπήσουμε την Ελλάδα 2η φορά στην ιστορία του πανεπιστημιακού αθλητισμού και της αθλητικής ναυαγοσωστικής, με γέμισε μεγάλη χαρά και προσμονή. Ως Έλληνας και φοιτητής ΣΕΦΑΑ, ήθελα να ζήσω ξανά τη μοναδική εμπειρία. Πολύ γρήγορα ξεκίνησα εντατικές προπονήσεις. Οι μέρες περνούσαν και οι αγώνες πλησίαζαν με έντονο πάθος και αγάπη για αυτό που πάμε να κάνουμε. Δίναμε κουράγιο ο ένας στον άλλον να συνεχίσουμε με ζήλο την προσπάθεια.

Προπόνηση στο ΤΕΦΑΑ Αθήνας λίγες ημέρες πριν την αναχώρηση για τους αγώνες. Δ-Α: Μιχάλης Σουσούνης, Καλυψώ Οικονομίδου, Αθηνά Μακράκη, Κατερίνα Καλέμη, Νάγια Καραντάσιου, Κατερίνα Μάχου, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος και στο βάθος η Γιούλη Παναγιωτάκη που μεταφέρει εξοπλισμό.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ

Η μεγάλη μέρα του ταξιδιού έφτασε! Το μεσημέρι της Πέμπτης 27/2 όλη η ομάδα μας αναχώρησε από το αεροδρόμιο της Αθήνας με προορισμό το Μπρίστολ, όπου θα διεξάγονταν οι αγώνες. Το ταξίδι μας ήταν απολαυστικό και όλοι ανυπομονούσαμε να ζήσουμε ξανά έντονες στιγμές. Οι πρώτες μέρες της διαμονής μας στην Αγγλική πόλη κύλησαν ήρεμα, με αρκετό άγχος και προσμονή για τους αγώνες.

Στιγμιότυπο από το ταξίδι της επιστροφής. Έλεγχος για υγρά. Ο Μιχάλης "έφαγε πόρτα" από τον υπάλληλο του αεροδρομίου που ήθελε να του κατασχέσει την θερμαντική αλοιφή. Που να ήξερε με ποιον τα βάζει. Ο Μιχάλης μοίρασε την αλοιφή σε μικρότερα δοχεία και πέρασε. Η αλοιφή τον βοήθησε να ξεπεράσει τους πόνους την ώρα των αγώνων. Δεν θα μπορούσε να την "προδώσει" με τίποτα. Στην κουβέντα διακρίνονται οι Αντρέας Ίντρα και Εφραίμ Χαλκιάς.

Η 1η ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΩΝ ΜΑΣ ΓΕΜΙΣΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

Με πολύ μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια ξεκινήσαμε από το ξενοδοχείο με προορισμό το Hengrove Park Leisure Centre. Υπέροχος χώρος. Η ατμόσφαιρα ήταν μαγική. Ξεκινήσαμε προθέρμανση. Τα συναισθήματά μας ήταν πολύ έντονα. Μεγάλη χαρά αλλά και άγχος. Ο αγώνας μου ξεκίνησε με το ατομικό αγώνισμα 12,5μ ρίψης σχοινιού. Ο συναθλητής μου, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, με βοήθησε πάρα πολύ σε όλη την πορεία του αγωνίσματος αλλά η τύχη δεν ήταν με το μέρος μας. Χωρίς να απογοητευτούμε, συγκεντρωθήκαμε για να επιτύχουμε τον στόχο μας στο επόμενο αγώνισμα. Η συνεργασία και η ομαδικότητα ήταν φανερή στη μικτή σκυταλοδρομία 4×50μ, το δεύτερο αγώνισμά μας. Στην πρώτη μας κολυμβητική σκυτάλη, καταφέραμε να κερδίσουμε τη 2η θέση μετά από σκληρή προσπάθεια, βιώνοντας μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη για το κατόρθωμά μας.

Χαμόγελα ευτυχίας. Μόλις έχει ολοκληρωθεί η κούρσα 4x50μ Pool Lifesaver Relay. Οι Έλληνες του ΤΕΦΑΑ Αθήνας έχουν κατακτήσει την 2η θέση. Την υψηλότερη στα δύο χρόνια που αγωνίζονται στην ίδια διοργάνωση. Α-Δ: Ελευθερία Κασαγιάννη, Μιχάλης Σουσούνης, Στάθης Αβραμίδης (προπονητής), Καλυψώ Οικονομίδου, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος.

Το δεύτερο ατομικό μου αγώνισμα ήταν 100μ ρυμούλκηση ανδρεικέλου, στο οποίο κατέκτησα την 4η θέση. Αισθάνθηκα μεγάλη σωματική κόπωση αλλά η υποστήριξη του προπονητή και των συναθλητών μου με βοήθησε να προχωρήσω και να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Από αυτό το αγώνισμα κατάλαβα ότι δεν απείχαμε πολύ από τους ξένους. Με περισσότερη προπόνηση μπορούσα να γίνω αθλητής βάθρου. Έσβησα από μέσα μου το στερεότυπο που θέλει τους ξένους να είναι ανίκητοι.

Εκκίνηση στο αγώνισμα 100μ Ρυμούλκησης Ανδρεικέλου με Πέδιλα. Ο Μιχάλης Σουσούνης (διαδρομή 8) ετοιμάζεται για μια απίστευτη κούρσα. Μέχρι στιγμής κανείς δεν τον ξέρει. Κανείς δεν τον υποψιάζεται. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα έκανε τον εκφωνητή να τον ψάχνει, γιατί είχε ξεχυθεί κάτω από την επιφάνεια. Ο Μιχάλης ήταν η έκπληξη του αγωνίσματος. Και κέρδισε τον σεβασμό των διοργανωτών.

Ο Μιχάλης Σουσούνης κουμπώνει το ανδρείκελο σημειώνοντας ατομικό ρεκόρ. 

Στο επόμενο αγώνισμα, τη μικτή σκυταλοδρομία 4×50μ, κατακτήσαμε την 3η θέση έπειτα από μεγάλο ανταγωνισμό. Η εμφάνισή μας ήταν καταπληκτική και απολαύσαμε τα επιφωνήματα και την επιβράβευση από τις κερκίδες, όπου κυμάτιζε η Ελληνική σημαία. Όλοι μαζί πανηγυρίζαμε και ήμασταν ιδιαίτερα συγκινημένοι. Πριν το ταξίδι είχαμε κοπιάσει αρκετά. Οι ιαχές χαράς και επιτυχίας ήταν η αμοιβή μας. Δικαίωση. Για εμάς τους αθλητές, το άθλημα, το πανεπιστήμιο που μας εμπιστεύτηκε, την Ελλάδα. Για το όνειρο του Στάθη να βγάλει όπως συνηθίζει να λέει την "κόρη" του (αθλητική ναυαγοσωστική) από την εντατική.

Μόλις έχει λήξει ένα αγώνισμα που οι Έλληνες διέπρεψαν στο νερό. Ο Στάθης Αβραμίδης τρέχει να συγχαρεί τον (συν)αθλητή του Μιχάλη Σουσούνη που συνέβαλλε με την απίστευτη απόδοσή του στην επιτυχία της ομάδας.

Η 2η ΜΕΡΑ ΑΓΩΝΩΝ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕ ΜΕ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑ

Νωρίς το πρωί της επόμενης μέρας κατευθυνθήκαμε προς το κολυμβητήριο. Τα αγωνίσματα ξεκίνησαν με τα σενάρια ξηράς και ακολούθησαν τα σενάρια στην πισίνα. Αυτό το κομμάτι των αγώνων ήταν το πιο ενδιαφέρον με μεγάλη ένταση και αδρεναλίνη. Η κάθε ομάδα απαρτιζόταν από 4 αθλητές. Κάθε ομάδα καλούνταν να αντιμετωπίσει περιπτώσεις τραυματισμένων-θυμάτων. Στο πρώτο σενάριο, τα θύματα ήταν 6 και ο ρόλος μας ήταν να αντιμετωπίσουμε διαφορετικά συμβάντα. Το αγώνισμα πραγματοποιούταν σε εσωτερικό χώρο αλλά ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να ανακαλύψουμε μικρές λεπτομέρειες. Το σενάριο της πισίνας στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία και σώσαμε περισσότερους από 10 ανθρώπους εντός και εκτός πισίνας. Η αγωνιστική αυτή διαδικασία μας γέμισε ενέργεια, πάθος και ένταση. Το ευχαριστηθήκαμε και απολαύσαμε κάθε στιγμή.

SERC νερού. Ο Μιχάλης Σουσούνης σώζει θύματα ναυαγίου.

Σειρά είχε το αγώνισμα ρίψης σχοινιού 4×12,5μ. Το αγώνισμα αυτό ήταν μεγάλη πρόσκληση για εμάς, καθώς δεν είχαμε προπονηθεί ιδιαίτερα καλά. Η συνολική μας εικόνα ήταν πολύ καλή και καταφέραμε να τερματίσουμε, έπειτα από ορισμένες αστοχίες με το σχοινί. 

4x12.5μ Ρίψη Σχοινιού. Οι Μιχάλης Σουσούνης (#7), Αθηνά Μακράκη (#6) και Αντρέας Ίντρα (#3) σε  θέση εκκίνησης. 

Το τελευταίο αγώνισμα ήταν 4×50μ κολύμπι και 50μ ρυμούλκηση, στο οποίο κάναμε μια εξαιρετική εμφάνιση και ήμασταν οι γρηγορότεροι της σειράς μας. Δόθηκε στην ομάδα μας ποινή 15 δευτερολέπτων αλλά δεν πτοηθήκαμε. Συνεχίσαμε την πορεία μας και αποθεωθήκαμε για ακόμη μια φορά από την κερκίδα.

4x50μ Κολύμβηση και 50μ Ρυμούλκηση. Ο Μιχάλης Σουσούνης Ρυμουλκεί στον Γιώργο Γάγκο. Η ομάδα προπορεύεται των αντιπάλων της σημειώνοντας εξαιρετικό χρόνο. Ένα τεχνικό λάθος δυστυχώς την φορτώνει με βαθμούς ποινής. Του χρόνου θα είμαστε καλύτεροι.

ΟΙ ΑΠΟΝΟΜΕΣ ΗΤΑΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ FLASH BACK

Μετά την ολοκλήρωση των αγωνισμάτων και των συνεντεύξεων, ξεκίνησαν οι απονομές. Διακριθήκαμε με την 3η θέση και πανηγυρίζαμε, κρατώντας την Ελληνική σημαία. Όλος ο κόσμος μας χειροκρότησε για τη συνεργασία, την ομαδικότητα και το «ευ αγωνίζεσθαι». Εκείνη την στιγμή, είχα ένα σύντομο flash back. Μεμιάς πέρασαν από μπροστά μου διάφορες στιγμές από την προετοιμασία μας. Είχαμε δοκιμαστεί όλοι μας έντονα. Άλλοι περισσότεροι, άλλοι λιγότερο. Σίγουρα διαφορετικά. Σε μια προπόνηση ο Στάθης μου είχε ζητήσει να αναλάβω τα μέτρα των συναθλητών μου. Για να τους ενθαρρύνω, τους είπα την ώρα της εκκίνησης: "Έτοιμοι; Πάμε με γλυκιά ψυχή. Λάβετε θέσεις!" Δεν το θυμάμαι. Ο Στάθης το θυμάται και μου το κόλλησε ως παρατσούκλι. Η τηλεόραση είχε αναδείξει τον "Αγάπη Μόνο". Εγώ για τον Στάθη ήμουν ο "Γλυκιά Ψυχή!" Αυτή την ψυχή θέλησα να βγάλω στους αγώνες. Δεν είμαι από τους χαρακτήρες που τους αρέσει να λένε πολλά. Προτιμώ να μην μιλάω και να κάνω έργα. Ακόμα και την στιγμή των απονομών μετά βίας είπα δυο λέξεις. Από τον πρώτο καιρό όμως της γνωριμίας μου με τον Στάθη αισθάνθηκα την ομορφιά και την αξία της αθλητικής ναυαγοσωστικής. Είδα την αδικία που συμβαίνει και αντιλήφθηκα τον κίνδυνο να χαθεί για πάντα η ευκαιρία ανάπτυξης του αθλήματος που είχε δημιουργηθεί. Ως αθλητής τεχνικής κολύμβησης αλλά και ως μελλοντικός πτυχιούχος ΣΕΦΑΑ, ήταν εύκολο να διακρίνω τις ομοιότητες του αθλήματος μου με την αθλητική ναυαγοσωστική. 

4x50μ Σκυταλοδρομία Αθλοσώστη Πισίνας. Η "ασημένια" ομάδα του ΤΕΦΑΑ Αθηνών. Χρυσή στην καρδιά μας! Αυτοί οι αθλοσώστες τίμησαν την Ελλάδα όπως όλη η αποστολή και επιπλέον στάθηκαν αιτία για να κυματίσει στο βάθρο η Ελληνική σημαία. Υπηρηφάνεια. Α-Δ: Καλυψώ Οικονομίδου, Μιχάλης Σουσούνης, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Ελευθερία Κασαγιάννη. 

Ως πιστοποιημένος ναυαγοσώστης, ήταν εξίσου εύκολο να καταλάβω την αξία του αθλήματος για την προετοιμασία επαγγελματιών και πολιτών σε μια επείγουσα κατάσταση. Την στιγμή που πήγαινα λοιπόν να παραλάβω τα έπαθλα της 2ης και 3ης θέσης, αισθανόμουν με συγκίνηση (που σπάνια δείχνω) ότι ήμουν και εγώ ένας από τους κρίκους αυτής της εξελικτικής αλυσίδας της αθλητικής ναυαγοσωστικής. Η ζωή δεν είναι δίκαιη. Άσχημα πράγματα συμβαίνουν και στους καλούς ανθρώπους συνέχεια. Την στιγμή της απονομής ένιωσα ότι είχα καταφέρει να κολυμπήσω για να βρεθώ στην σωστή όχθη της ιστορίας. Δεν βρισκόμουν στην πλευρά των δήθεν αρμοδίων του αθλήματος. Ήμουν εκεί που τα έργα μιλούν από μόνα τους. Χωρίς φανφάρες και γαλόνια στο πέτο. Ίσως για αυτό τα λόγια είναι περιττά. Ξέρω ότι ο Στάθης θα διαφωνήσει εν μέρει. Προέρχεται από τον καλλιτεχνικό χώρο, και γνωρίζει ότι το επικοινωνιακό κομμάτι παίζει σημαντικό ρόλο για την διάδοση μιας εκδήλωσης. Χαίρομαι που συνέβαλα στις διακρίσεις μας και εκείνος για την αξιοποίησή τους. Παντρεύοντας τις ικανότητές μας θα πάμε αυτό το άθλημα ψηλά.

4x50μ Μικτής Σκυταλοδρομίας Αντρών. Η "χάλκινη" ομάδα του ΤΕΦΑΑ Αθηνών. Η απόλυτη έκπληξη των απονομών. Γέμισαν χαμόγελα χαράς όλη την Ελληνική και τις Βρετανικές αποστολές. Ο προπονητής και αθλητής Στάθης Αβραμίδης ποζάρει με τους συναθλητές του Μιχάλη Σουσούνη, Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο, Γιώργο Γάγκο.  

ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΥΧΗΘΗΚΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Τίποτα δεν θα μπορούσε να γίνει, χωρίς τη συμβολή του καθηγητή μου Στάθη Αβραμίδη και του προπονητή μου Γιώργου Μυρίλλου. Αφιερώνω τη συμμετοχή μου σε όλη την ομάδα που με έμαθε να μην εγκαταλείπω και να προσπαθώ να επιτυγχάνω τον στόχο μου με μαχητικότητα. Πολλές φορές δεν είναι εφικτή η νίκη. Η προσπάθεια έχει σημασία. Είμαι ιδιαίτερα περήφανος που συμμετείχα για 2η χρονιά στη Βρετανική Πανεπιστημιάδα, εκπροσωπώντας την πατρίδα. Εύχομαι να καθιερωθούν οι αγώνες στο μέλλον και η Ελληνική σημαία να κυματίζει κάθε φορά πιο ψηλά. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και θέληση και να μην ξεχνάμε το αρχαίο ρητό του Αριστοτέλη, «τά ἀγαθά κόποις κτῶνται».