Το παγκόσμιο κύπελλο άναψε φλόγα υπερηφάνειας μέσα μου!

 

Το παγκόσμιο κύπελλο άναψε φλόγα υπερηφάνειας μέσα μου!

 

Η ανυπομονησία μου για το Παγκόσμιο Κύπελλο Διάσωσης στην Ιταλία ήταν απερίγραπτη. Από τον χειμώνα του 2022 που ενημερώθηκα για την δυνατότητα συμμετοχής μου σε αυτό, με την ομάδα του Πρωτέα Καλύμνου ως μέλος της Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος, ένιωσα μέσα μου μια ξαφνική φλόγα. Η ευκαιρία για την εκπροσώπηση της Ελλάδος και της ένταξης μου στην Ελληνική αποστολή, δεν είναι διαθέσιμη στον καθένα.

Χωρίς δισταγμό την άρπαξα και άρχισα προπονήσεις εντός και εκτός πισίνας. Ακολούθησαν εντατικοί μήνες με πρωινή προπόνηση στο νερό, στην συνέχεια 8ωρη εργασία που ασκούσα πριν αρχίσω τις προπονήσεις και αργότερα, μετά τις 23:00 το βράδυ, ασκήσεις στην στεριά. Με μικρές αλλαγές στην ημέρα μου, κατάφερα να τηρηθεί αυτό το πρόγραμμα 5 μέρες την εβδομάδα. Οι μέρες που ένιωθα σωματικά εξαντλημένος ήταν δυστυχώς αρκετές αλλά μέρα με την προσπαθούσα να μην εγκαταλείπω. Παρά τις δυσκολίες, την σωματική κόπωση, την έλλειψη χρόνου για αποκατάσταση και την παράλληλη εργασία που ήταν απαιτητική.

Όταν φτάσαμε στο Ριτσιόνε, νιώθαμε ότι ο κάθε αθλητής ήταν έτοιμος και συγκινημένος. Από τους επίπονους μήνες προετοιμασίας. Αισθανόμασταν μια εξαιρετικά διαφορετική αίσθηση από αυτήν που είχαμε πριν επιβιβαστούμε στο αεροπλάνο, την αύρα της Ελλάδος στην πλάτη μας. Κανένα αίσθημα που έχω βιώσει ως τώρα δεν μπορεί να συγκριθεί. Ταυτόχρονο δέος και σεβασμός προς την χώρα και τις θυσίες που περάσαμε. Για εμένα προσωπικά το γεγονός ότι ως πάσχον με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, κατάφερα με τις δυνατότητες μου να συναγωνιστώ άτομα υγιέστατα με ανώτερες σωματικές αποδόσεις, με ενθουσίαζε κάθε μέρα των αγώνων όλο και περισσότερο.

Οι πιο ευχάριστες στιγμές σε αυτούς τους αγώνες ήταν η υψηλότερη μου κατάταξη, με την 14η θέση της διοργάνωσης για τα 200 μέτρα κολύμπι μετ' εμποδίων στην ηλικιακή κατηγορία 20-24 και αργότερα για το αγώνισμα 200 μέτρα υπερδιασώστη που κατάφερα να κατεβάσω το προηγούμενο πανελλήνιο ρεκόρ κατά σχεδόν 1 λεπτό και αντίστοιχα το προσωπικό μου ρεκόρ που ήταν 20 δευτερόλεπτα περισσότερο από αυτό που κατάφερα στην Ιταλία.

Σε κάθε αγώνισμα έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό. Έκανα γνωριμίες και απέκτησα εμπειρίες που θα μοιραστώ με άλλα άτομα για να ασχοληθούν με την αθλητική ναυαγοσωστική. Εύχομαι να αγωνιστώ ξανά σε διεθνείς αγώνες. Αλλά ακόμα και αν δεν τα καταφέρω, είμαι υπερήφανος που γράφτηκε το όνομα μου στην ιστορία της Ελληνικής και παγκόσμιας αθλητικής ναυαγοσωστικής. Εικόνες: ΕΑΝΕ.