ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Να θυμάσαι πάντα τον πόνο, γιατί σημαίνει ότι βγήκες από την σπηλιά!

 


Να θυμάσαι πάντα τον πόνο, γιατί
σημαίνει ότι βγήκες από την σπηλιά!

 Ένα μοναδικό ταξίδι και μια εμπειρία που μπορεί μόνο να μας μάθει πράγματα για την επιμονή και το πείσμα και το τι μπορεί να καταφέρουν αυτά τα δύο αν ενωθούν. Το Παγκόσμιο ήταν ένας στόχος που ενώ τον βλέπαμε τόσο μακριά, ανοίχτηκε απλόχερα μπροστά μας και το μόνο που χρειαζόταν ήταν να αρπάξουμε την ευκαιρία!

Ταξίδι

Ανεβαίνοντας στο αεροπλάνο και μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο όλες οι δυσκολίες και τα εμπόδια από το 2017 και μετά πέρναγαν από μπροστά μου σαν ταινία. Πότε γέλιο και πότε δάκρυ, πότε φως πότε σκοτάδι. Αλλά ενωμένοι πάντα ξεπερνούσαμε τις δυσκολίες.

 


200μ εμπόδια

Πρώτο αγώνισμα και  οι σκέψεις μου είναι να πάω όσο καλά γίνεται. Βουτάω. Περνάω το  1ο εμπόδιο, το 2ο εμπόδιο και κάνω τούμπα. Οι άλλοι αθλητές με περνάνε αλλά δεν με πτοεί. Σκοπός να τους ακολουθήσω όσο γίνεται. Μια χάλια στροφή στο τελευταίο 50αρι και τώρα ξεκινάω να δώσω ό,τι έχω. Τα πόδια μου έχουν πάρει φωτιά αλλά όσο παλεύω να φτάσω τους άλλους, τόσο ανεβάζουν και αυτοί. Ένα βλέμμα και ένα μπράβο του προπονητή Μιχάλη Γλυνάτση μετά τον τερματισμό ήταν αρκετό για να με πεισμώσει παραπάνω.




50μ Μεταφορά Ανδρεικέλου

Το γεγονός ότι δεν έχω πολύ δύναμη και μεταφέρω το ανδρείκελο σε ύπτια θέση, με κράτησε πολύ πίσω. Τις επόμενες μέρες θα τα πάω καλύτερα. Το νιώθω.

 


100μ Ρυμούλκηση Ανδρεικέλου με Πέδιλα

Μια πολύ καλή εκκίνηση και ένα ωραίο υποβρύχιο με φτάσανε μέχρι τα 30+ μέτρα. Ένα μέτριο κούμπωμα με τον γάντζο σθεναρά να μην θέλει να βρει τον κρίκο και φύγαμε για επιστροφή. Ένας αξιόλογος χρόνος για μένα με βάση την προπόνηση που είχα κάνει.

 



100μ Μεταφορά Ανδρεικέλου με Πέδιλα

Εδώ πρέπει να τα δώσω όλα. Μετά είχα μόνο τον υπερδιασώστη. Ξεκινάω δυναμικά. Όλοι κάνουν την μπροστινή λαβή και εμένα επειδή μου γλίστραγε το ανδρείκελο στο χέρι το γύρισα σε ύπτιο για να μην ακυρωθώ. Την επόμενη φορά σκέφτομαι να βάλω κόλα ή … να βρω τρόπο να μεγαλώσω, να δυναμώσω  την παλάμη μου. Αυτό πρέπει να σταματήσει.

 


200μ Υπερδιασώστης

Το αγώνισμά μου. Αυτό που με έκανε «διάσημο» στο πανεπιστήμιο. Που για 3 χρόνια είχα το πανελλήνιο ρεκόρ. Όλα κύλησαν όπως έπρεπε αλλά για να πάω ακόμη καλύτερα πρέπει να δουλέψω πιο πολύ στις προπονήσεις.

 



2km Τρέξιμο

Ένα αγώνισμα καθαρά για την εμπειρία. Οι αποστάσεις δεν είναι το δυνατό μου στοιχείο. Τα πρώτα 500μ ήταν καλά προσπαθώντας να βρω ρυθμό. Στην πορεία βρήκα και ένα φίλο που αρχίσαμε να δίνουμε κουράγιο ο ένας στον άλλον. Τελευταίοι  στην κατάταξη αλλά όχι σε χαβαλέ. Μόλις μπήκαμε στα τελευταία 150μ, αρχίσαμε έναν άτυπο αγώνα μεταξύ μας με τον κόσμο να μας επευφημεί μόλις πλησιάζαμε στην γραμμή τερματισμού.

 

90μ Τρέξιμο

Ένα σπριντ με μια 4η θέση στην σειρά μου. Ο καιρός άρχιζε να χειροτερεύει. Ετοιμαστείτε για βροχή.

 


Σημαίες

Από τα πιο ωραία αγωνίσματα. Η ασχολία μου με δρομικά αγωνίσματα όταν ήμουν μικρός απέδωσε καρπούς. Με ταχύτητα, σωστή παρατηρητικότητα και τις θεαματικές βουτιές μου, κατάφερα να φτάσω στους ημιτελικούς. Εδώ να πούμε ότι λόγω πρωτοκόλλου ασφαλείας  δεν επιτρεπόταν να φοράμε γυαλιά όρασης και αυτό ήταν έξτρα εμπόδιο για μένα. Ο  ουρανός σκοτεινιάζει. Αρχίζει να βρέχει πάρα πολύ. Οι θεατές κρύβονται κάτω από τις ομπρέλες και εμείς οι αθλητές περιμένοντας τις σειρές μέσα στην αρένα. Έχουμε σχηματίσει κύκλο για να ζεσταθούμε. Πρώτος γύρος ημιτελικού. Με την βουτιά για να πιάσω τη σημαία σε μια μονομαχία, μπαίνει στο μάτι μου άμμος. Oριακά έβλεπα πλέον από το ένα μάτι. Στην επόμενη εκκίνηση, ο διπλανός μου,  μου λέει πριν ξεκινήσουμε ‘you are next’. Μόλις το άκουσα αυτό πείσμωσα πιο πολύ και τελικά με μια καταπληκτική βουτιά ενώ ήταν πιο μπροστά μου, του άρπαξα τη σημαία μέσα από τα χέρια. Επόμενος γύρος πέρασε. Στον 4ο γύρο, δηλαδή ένα γύρο πριν τον τελικό, ενώ έχασα τη δική μου σημαία, είχε περισσέψει μια πιο αριστερά. Αλλά ένας την είδε πιο νωρίς και μου την πήρε κυριολεκτικά μέσα από τα χέρια.

 


ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Τα τελευταία χρόνια είμασταν σε μια σκοτεινή σπηλιά. Προσπαθούσαμε να βάλουμε μια αχτίδα φωτός. Πριν 3 χρόνια αυτό άλλαξε με την ίδρυση της ΕΑΝΕ. Είδαμε το άθλημα στην Ελλάδα να αλλάζει, να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται και αυτό άρχισε να μας ταρακουνάει. Συνειδητοποιήσαμε ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε το ρολόι του χρόνου αλλά μόνο να το ακολουθήσουμε. Έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμη.  Μερικές φορές πονάς, άλλες στεναχωριέσαι. Μερικές φορές εκπλήσσεσαι, χαίρεσαι. Αλλά συνεχίζεις να μεγαλώνεις. Και στην πορεία θα βρεθούν εμπόδια που θα σε κάνουν να πονέσεις. Αλλά πάντα να θυμάσαι αυτό τον πόνο, γιατί σημαίνει ότι βγήκες από την σπηλιά! Εικόνες: ΕΑΝΕ.