Ερώτηση: Πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα του πνιγμού στον κόσμο;
Απάντηση: Έχουμε περίπου 1.2 εκατομμύριο θανατηφόρους πνιγμούς. Δηλαδή 2 ζωές κάθε 1 λεπτό. Σε αυτούς αντιστοιχούν περίπου 4-20 μη θανατηφόροι που μπορεί να οδηγήσουν σε νευρολογικές βλάβες με οδυνηρές συνέπειες στην οικογένεια, την κοινωνία και την οικονομία. Θα αναφέρω κάτι συγκλονιστικό που ελάχιστοι γνωρίζουν στον κόσμο. Το πρόβλημα του πνιγμού είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας γιατί εάν φανέρωνε την πλήρη του έκταση, θα έπρεπε να διαθέσει τεράστια κονδύλια για την αντιμετώπιση του που τώρα διατίθενται σε άλλες μεταδιδόμενες νόσους, ακριβώς επειδή η διασπορά τους είναι επικίνδυνη. Συνεπώς, αν και στο παρελθόν οι Έλληνες κατηγορούμασταν για «Greek statistics το μαγείρεμα αριθμών πραγματοποιείται και σε ανώτερα κλιμάκια διαμόρφωσης πολιτικών προς αντιμετώπιση άλλων νόσων και εις βάρος της αντιμετώπισης του πνιγμού.
Ερώτηση: Πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα;
Απάντηση: Η χώρα μας είναι 6η στην Ευρώπη και 39η σε 116 χώρες.
Ερώτηση: Που συμβαίνουν οι περισσότεροι πνιγμοί;
Απάντηση: Το 90% συμβαίνει στα πρώτα 10μ και σπανίως μετά τα 50μ. Άρα χρειαζόμαστε κυρίως ναυαγοσώστες για να καλύψουν γρήγορα τα πρώτα 10μ κολυμπώντας ή με σωστική σανίδα και όχι πανάκριβα μηχανοκίνητα σκάφη.
Ερώτηση: Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατευτούμε από πνιγμό;
Απάντηση: Υπάρχουν ορισμένα μοντέλα που συνδέονται με αυτόν, χρήσιμα να γνωρίζουμε.
•Ενστικτώδης Αντίδραση Πνιγμού: Το θύμα δεν φωνάζει βοήθεια. Το ερέθισμα είναι οπτικό και όχι ακουστικό. Χρειάζεται να το δούμε για να το σώσουμε. Εμβαπτίζεται χωρίς να έχει δύναμη να κρατηθεί στην επιφάνεια ή να κρατήσει κάποιο σωστικό βοήθημα. Θα βυθιστεί σε 10’’ εάν είναι παιδί ή 1’ εάν είναι ενήλικος.
•Μοντέλο του Ελβετικού Τυριού: Όταν τα πολλαπλά στρώματα πρόληψης είναι διάτρητα όπως το ελβετικό τυρί, τότε θα έχουμε αυξημένο ποσοστό τραυματισμού και θανάτου. Λχ εάν δεν υπάρχει ναυαγοσώστης, εξοπλισμός, κάποιος να συνοδεύει τον λουόμενο και ταυτόχρονα υπάρχουν προβλήματα υγείας και φτωχή ικανότητα κολύμβησης τότε πιθανότατα θα συμβεί περιστατικό με μη αναστρέψιμες συνέπειες.
•Κανόνας 1-10-1: Εάν βρεθούμε σε κρύο νερό, έχουμε περιθώριο 1' για να συνηθίσουμε το κρύο, 10' για να βγούμε κολυμπώντας από αυτό πριν μουδιάσουν τα άκρα μας και πάψουν να υπακούν στις εντολές του εγκεφάλου και 1 ώρα μέχρι να χάσουμε τις αισθήσεις μας.
•5-λεπτη Στρατηγική Σκαναρίσματος: Κάθε 5 λεπτά ο ναυαγοσώστης πρέπει να αλλάζει θέση και τρόπο οπτικού σαρώματος για να διατηρήσει βέλτιστα επίπεδα διέγερσης και ετοιμότητας.
Ερώτηση: Μιλάμε και βλέπουμε πλάνα με αθλητική ναυαγοσωστική. Ποιο είναι το έργο της Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος;
Απάντηση: Δημοσιεύει το διεθνές περιοδικό «Ο Αθλοσώστης» σε 122 χώρες. Εκπονεί προγράμματα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας και την ΕΕ. Πραγματοποιεί αγώνες αθλητικής ναυαγοσωστικής. Διδάσκει περίπου 10.000 άτομα ετησίως σε θέματα ασφάλειας στο νερό. Προετοιμάζει φοιτητές ΣΕΦΑΑ στην εφαρμοσμένη και αθλητική ναυαγοσωστική. Συνεργάζεται με παγκόσμιους οργανισμούς δημόσιας υγείας, ναυαγοσωστικής, Olympians και Ολυμπιονικών.
Ερώτηση: Τι φταίει που πνιγόμαστε στην Ελλάδα;
Απάντηση: Θα σας διηγηθώ μια αληθινή ιστορία. Tον 18ο αιώνα οι άνθρωποι πέθαιναν από τον «Επιλόχειο Πυρετό», γνωστό και ως «Μαύρο Θάνατο του Παιδικού Κρεβατιού». Τι ήταν αυτό; Εντός 48 ωρών από την γέννα, οι γυναίκες πέθαιναν. Σε ορισμένα νοσοκομεία, η συχνότητα θανάτου ξεπερνούσε το 70%. Οι θάνατοι είχαν θερίσει την Ευρώπη. Αλλά ήταν η εποχή της Αναγέννησης και της έρευνας. Είχαμε ξεπεράσει τον Μεσαίωνα, τις δεισιδαιμονίες και τον μυστικισμό. Έτσι λοιπόν, οι γιατροί που ήταν οι «ειδικοί», ανέλαβαν να σώσουν την ανθρωπότητα μελετώντας το πρόβλημα. Στα μέσα του αιώνα, ο αρχιδικαστής Δρ. Oliver Wendell Holmes είπε στους ειδικούς: «Μάγκες, εσείς είστε το πρόβλημα!» Εκείνοι τον περιφρόνησαν και οι γυναίκες συνέχιζαν να πεθαίνουν. Τι συνέβαινε; Οι γιατροί το πρωί έκαναν αυτοψίες στις νεκρές γυναίκες και το μεσημέρι ξεγεννούσαν τις εγκύους χωρίς να πλύνουν τα χέρια τους με αποτέλεσμα να τις μολύνουν. Χρειάστηκε να περάσουν 30 χρόνια μέχρι να κατανοήσουν την αξία της αποστείρωσης των εργαλείων και του πλυσίματος των χεριών που οδήγησε στην επίλυση του προβλήματος. Ηθικό δίδαγμα: Πολύ συχνά το πρόβλημα οφείλεται σε αυτούς που είναι θεσμικά αρμόδιοι για την επίλυση του.
