Μια Ευκαιρία Στα Παιδιά του 9ου Σχολείου Ηλιούπολης

 

Μια Ευκαιρία Στα Παιδιά του 9ου Σχολείου Ηλιούπολης

Αθήνα 03.06.2024. Το Διεθνές Πρόγραμμα Ασφάλειας στο Νερό «Αγαπητός» διδάχθηκε σε νεαρούς μαθητές της Δ τάξης του  9^ου δημοτικού σχολείου Ηλιούπολης.

 Όταν έμαθα ότι πέρασα στο σχολή που ήθελα από μικρός μέσα πανελλαδικών εξετάσεων γέμισα χαρά. Είχα κλειδώσει στο μυαλό μου ότι δεν θα δώσω βάση σε κανένα μάθημα που αφορά το υγρό στοιχείο καθώς πάντα ήθελα να γίνω προπονητής μπάσκετ. Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι στην σχολή μια τυχαία επιλογή που έκανα για το μάθημα “εφαρμοσμένη ναυαγοσωστική” θα μου προσέφερε τόσες γνώσεις και εμπειρίες. Μια από αυτές τις εμπειρίες ήταν να παρουσιάσω το παραμύθι “Αγαπητός” σε μαθητές του 9ου δημοτικού σχολείου Ηλιούπολης  με την συμφοιτήτρια μου Μαρία-Κωνσταντίνα Πατρικίου. Ήταν η πρώτη φορά και για τους δυο μας που κάναμε μάθημα σε παιδιά. Το πρώτο που κάναμε όταν φτάσαμε, είναι να συστηθούμε και να εξηγήσουμε γιατί βρισκόμασταν εκεί. Πήραμε δυο καρέκλες να κάτσουμε και αρχίσαμε την αφήγηση του παραμυθιού.

 

Εγώ ως μεσολαβητής του σχολείου με τους φοιτητές ένιωθα ότι είχα παραπάνω ευθύνη καθώς ήθελα να μην δημιουργήσω πρόβλημα σε κανέναν συμφοιτητή μου και να αφήσω κάθε τμήμα που θα μπαίναμε στο σχολείο ευχαριστημένο καθώς εκεί τέλειωσα το δημοτικό. Έτσι τα είχα κανονίσει όλα τέλεια αφού είχα μιλήσει με την διεύθυνση ώστε να υπάρχουν προτζέκτορες σε κάθε τμήμα που θα μπαίναμε. Μετά από μια διακοπή ρεύματος λίγα λεπτά πριν φτάσουμε στην είσοδο του σχολείου, με πήρε τηλέφωνο η καθηγήτρια που με έφερε σε επαφή με την διεύθυνση και με ενημέρωσε ότι δεν έχουμε προτζέκτορες. Σαν λύση πήγα στο πιο κοντινό βιβλιοπωλείο και έβγαλα το παραμύθι αλλά και τα παιχνίδια φωτοτυπίες. Ενώ κάναμε την αφήγηση τους δείχναμε και τις εικόνες για να κατανοήσουν καλύτερα τι γινόταν στο παραμύθι και προφανώς στην πορεία προχωρήσαμε στα παιχνίδια. Επιλέξαμε τις ερωτήσεις σχετικά με την πλοκή του κειμένου όπου διάλεγαν την σωστή απάντηση, τις ερωτήσεις για τους χαρακτήρες του κειμένου, την ανθρώπινη αλυσίδα διάσωσης και τέλος το πιο ενδιαφέρον για εμάς και τα παιδιά, την αλυσίδα επιβίωσης από πνιγμό. Με το τελευταίο παιχνίδι αφυπνίστηκαν αφού από εκεί που τόση ώρα άκουγαν με προσήλωση οδηγίες και μέτρα ασφαλείας που τους διδάξαμε, ήθελαν να μας πουν τις προσωπικές τους εμπειρίες και τι από αυτά έχουν δει να συμβαίνουν. Τέλος έκαναν ένα κύκλο γύρω από ένα χαρτόνι και έγραψαν ό,τι θυμόντουσαν. Όταν έφτασε η ώρα να φύγουμε όλα τα παιδιά μας χειροκρότησαν και αφού τα κορίτσια έτρεξαν πάνω στην συμφοιτήτρια μου για να την πάρουν αγκαλιά, τα αγόρια ήρθαν σε εμένα και μου είπαν “Κύριε Χρήστο περάσαμε πολύ ωραία πότε θα ξανά έρθετε;” κάτι το οποίο ομολογώ με έπιασε απροετοίμαστο καθώς πρώτη φορά με λένε κύριο Χρήστο. Ακόμη να σημειωθεί ότι δεν ήταν μόνο τα παιδιά που μας είπαν να ξανά πάμε αλλά και η καθηγήτρια που μίλησα μετά την παρουσίαση, μου είπε ότι ήταν πολύ ωραίο και θα χαρούν στο μέλλον να πάμε εκεί για τις πρακτικές μας και κάτι παρόμοιο με διδακτικό χαρακτήρα.

Η εμπειρία αυτή ήταν μοναδική γιατί εκτός από το ότι μας έκανε να αγαπήσουνε περισσότερο το μάθημα της εφαρμοσμένης ναυαγοσωστικής αφού κάναμε κάτι μοναδικό, μας βοήθησε να κατανοήσουμε πως πρέπει να αλληλεπιδρούμε με τα παιδιά. Είδαμε πως είναι να οργανώνεις τόσα παιδιά κάτι το οποίο πολύ πιθανόν να χρειαστεί να κάνουμε στο μέλλον λόγο επαγγέλματος. Συνοψίζοντας ήταν μια απίθανη εμπειρία και χαίρομαι πολύ που ο διδάσκων μας επιμένει για αυτή την εργασία. Στην αρχή όλοι είχαμε ενδοιασμούς αλλά μόλις ειδαμε ότι βοηθησαμε τα παιδιά, κατανοησαν τους κινδύνους και θα είναι σε ετοιμότητα όταν βρίσκονται σε πισίνα ή παραλία, καταλαβαμε την σοβαρότητα και ποσό σημαντικό είναι αυτό.

 

 

Η Ένωση Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος (ΕΑΝΕ) είναι μέλος των International Life Saving Federation, International Life Saving Federation of Europe και Mediterranean Lifesaving Confederation. Στη διδασκαλία χρησιμοποιήθηκε εκπαιδευτικό υλικό της ΕΑΝΕ στο πλαίσιο του project "Safe Greece" με την στήριξη του Princess Charlene of Monaco Foundation. Εικόνες: Χρήστος Νικόλας.