Εφραίμ Χαλκιάς; BULSCA 2020

O Εφραίμ Χαλκιάς κάθε χρόνο μεταμορφώνεται σε έναν ολοένα και πιο σημαντικό αθλητή των Ελληνικών αποστολών που αγωνίζονται σε διοργανώσεις αθλητικής ναυαγοσωστικής εκτός συνόρων. Αγαπάει έμπρακτα το άθλημα και μπορεί να βασίζεται κανείς πάνω του. 

Το 2020 θα μείνει στην ιστορία ως "έτος ανάστασης", γιατί παρά τις δυσκολίες, λίγοι ονειροπόλοι κρατήσαμε την αθλητική ναυαγοσωστική ζωντανή εμπνέοντας με τις επιτυχίες μας Έλληνες και ξένους!

Είμαστε στο αεροπλάνο και επικρατεί τρομερή ησυχία. Tο γεγονός ότι υπάρχουν τόσοι Έλληνες σε έναν τόσο μικρό χώρο χωρίς να γίνεται παροπλισμός φαίνεται παράξενο. Αυτή η ησυχία είναι ευκαιρία για να σκεφτείς και να συσκεφτείς με τον εαυτό σου πράγματα που έχουν γίνει και δεν είχες βρει ποτέ χρόνο να ζυγίσεις την σπουδαιότητα τους. Ας ξεκινήσουμε από την αρχή.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΛΛΑ Η ΑΡΧΗ

Τέλος καλοκαιριού και ξαναμπαίνουμε σε ρυθμούς Πανεπιστημίου. Δεν θα πραγματοποιηθεί τελικά το πρωτάθλημα. Το τελευταίο προπύργιο μέσα στο οποίο κρύβουμε και υπερασπίζουμε την αθλητική ναυαγοσωστική ώστε να μην χαθεί τελείως στην Ελλάδα, είναι η ΣΕΦΑΑ Αθηνών. Όταν το 2018 η ΕΟΥΔΑ ανέστειλε το 4ο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ναυαγοσωστικής, είχαμε πέσει από τα σύννεφα. Σε μια συζήτησή μου με τον Στάθη, τον είχα ενθαρρύνει να κάνει κάτι μέσω πανεπιστημίου για να κρατήσουμε την ιδέα ζωντανή. Έτσι αντί να τελειώσουν όλα άδοξα και να πάνε οι κόποι και τα όνειρα χαμένα, δημιουργήθηκε ένας νέος, παράλληλος δρόμος για την σωτηρία. Μπλόκο οι θεσμικοί; Παράκαμψη εμείς!

Προπόνηση ΚΑΡΠΑ στο ΤΕΦΑΑ Αθηνών. Α-Δ: Κατερίνα Μάχου, Εφραίμ Χαλκιάς, Αθηνά Μακράκη, Κατερίνα Καλέμη.

Μας ανακοινώθηκε ότι θα ξαναπάμε Αγγλία. Οι περσινοί με τον αέρα της εμπειρίας και οι καινούργιοι με την δροσιά του ενθουσιασμού αρχίσαμε συναντήσεις και προπονήσεις. Άλλοι με γνώσεις στο κομμάτι της Αθλητικής Ναυαγοσωστικής και άλλοι χωρίς να ασχολούνται καν με το κολύμπι. Όλοι όμως φέρνοντας την μοναδική προσωπικότητά τους. Σαν κομμάτια παζλ ήρθαν και κόλλησαν δημιουργώντας μια τέλεια εικόνα. Πριν προχωρήσουμε πρέπει να αναφέρουμε τα μέλη της ομάδας: Καλέμη Κατερίνα (boost), Οικονομίδου Καλυψώ (μοντέλο), Κασαγιάννη Ελευθερία (δελφίνι), Μακράκη Αθηνά (κρητικοπούλα), Παναγιωτάκη Γιούλη (ήρεμη δύναμη), Κατερίνα Μάχου (λιγομίλητη), Μαρία Ζαραφωνίτη (outsider), Χαραλάμπους Μικαέλλα (Κυπραία), Καραντάσιου Νάγια (μυστικό όπλο), Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος (βαρύ πυροβολικό), Σουσούνης Μιχαήλ (ρίπτης), Γάγκος Γιώργος (ξενιτεμένος), Αβραμίδης Στάθης (boss), Χαλκιάς Εφραίμ (serc expert).

ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ξεκινήσαμε πιο νωρίς από πέρυσι να προπονούμαστε ακολουθώντας διαφορετικές προπονητικές προσεγγίσεις στα αγωνίσματα. Πέρυσι μας ένοιαζε απλώς να πάμε γρήγορα χωρίς να δίνουμε τόσο σημασία στην τεχνική. Φέτος ήταν διαφορετικά. Μόνο για το σκοινί αφιερώναμε πολύ χρόνο καθώς είδαμε ότι μπορούμε να χτυπήσουμε την κορυφή. Πολλές προπονήσεις φέτος, με εμένα στην αρχή να τις χάνω λόγω δουλειάς. Έτσι μέσα στην εβδομάδα προσπαθούσα να αναπληρώσω όπως μπορούσα, και χωρίς να έχω τον απαραίτητο εξοπλισμό άρχισα να δημιουργώ πατέντες. Γνήσιος Έλληνας! Βρήκαμε συνολικά πολλά κολπάκια για να κάνουμε προπόνηση χωρίς εξοπλισμό και νομίζω πως πρέπει να γράψουμε ένα βιβλίο για να μην χαθούν αυτά τα αριστουργήματα. Φέτος είχαμε καλύτερη φωτογραφική κάλυψη και βιντεοσκόπηση και μου δόθηκε η ευκαιρία να δείξω άλλο ένα ταλέντο μου.

Και ακολουθούν οι προπονήσεις εικονικών σεναρίων. Οι καινούργιοι δεν το έχουν ξαναζήσει και εμείς οι πάλιουρες παίρνουμε τα ινία να τους κατευθύνουμε. Ξεκινήσαμε με το να κάνουμε επανάληψη ότι ήδη γνωρίζουμε από πρώτη βοήθεια. Άφθονο γέλιο να γεμίζει την αίθουσα και την πισίνα όταν βρισκόμαστε μπροστά σε κάποιον που προσπαθεί να κάνει το θύμα "ρεαλιστικά". Αλλά ξέραμε ότι πρέπει να δρας γρήγορα χωρίς δισταγμό και για αυτό το λόγο και κάναμε πάρα πολλές φορές σενάρια με σκηνοθέτες εμένα και τον Στάθη.

Ο Εφραίμ Χαλκιάς σε ρόλο ενορχηστρωτή ενός εικονικού σεναρίου προσομοιωμένης διάσωσης επείγουσας κατάστασης (SERC ξηράς). Ο ρόλος του πάει και διαρκώς εξελίσσεται. Α-Δ: Εφραίμ Χαλκιάς, Ελευθερία Μυλωνάκου, Νάγια Καραντάσιου, Κατερίνα Καλέμη. Στο έδαφος είναι η Αγγελική Μυλωνάκου.

Αρχές Φλεβάρη και τελικά ιδρύεται η Ένωση Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος. Δεν θα επεκταθώ σε αυτό. Το σημαντικό όμως που πρέπει να ειπωθεί είναι ότι βγάλαμε ομάδα. Άρα πήγαμε Αγγλία με 2 ομάδες φέτος. Μαζί με αυτό ήρθε και ο κορονοιός στη ζωή μας. Έτσι στο αεροδρόμιο πήγαμε φορώντας μάσκες και προσέχοντας για την υγεία μας.

Ήρθε η ώρα να ξανακάνουμε επανάληψη προφορικά στην πρώτη βοήθεια και να πούμε και τίποτα να περάσει η ώρα. Ο Στάθης από πίσω κοιμάται και νομίζω η φωτογραφία του τα λέει. Λίγο πλακίτσα δεν έκανε ποτέ κακό. Έτσι είπα να τον πειράξω λίγο. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα να κλείσουμε προσωρινά. Τα υπόλοιπα θα σας τα αφηγηθώ στον γυρισμό. Υποψιάζομαι ότι φέτος θα είναι πολύ διαφορετικά από πέρυσι. Για να δούμε που θα μας βγάλει αυτό το μονοπάτι που θέλαμε να ακολουθήσουμε.

ΑΦΙΞΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ

Κατεβήκαμε στο αεροδρόμιο και περάσαμε τους ελέγχους. Προσπαθούμε να βρούμε λεωφορείο να πάμε στο "ξενοδοχείο" μας. Φτάνοντας, αρχίσαμε να χωρίζουμε τα δωμάτια και αφού έγινε και αυτό έπρεπε κάπως να μιλήσουμε με τους διοργανωτές. Και εδώ ξεκινάει αυτό που ονομάζω "τρέξιμο του Στάθη". Δεν μπορούσε να πιάσει ίντερνετ και δεν μπορούσε να τους ειδοποιήσει. Άρα τελειώνοντας τα διαδικαστικά με τα δωμάτια (για να μην δημιουργήσουμε θέμα έχουμε κλείσει ολόκληρο όροφο), μπήκαμε στη διαδικασία να προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με τους Άγγλους. Τελικά τα καταφέραμε και ήρθε η ώρα να φάμε. Καθώς γινόταν όλο αυτό με το ψάξιμο άρχισε να με πιάνει ένας ανεξήγητος βήχας και από τότε και για 2 μέρες είχα γίνει το αρρωστιάρικο της ομάδας. Στο δωμάτιο είμαι εγώ, ο Αντρέας και ο Στάθης. Είμαι με διαφορά ο πιο ακατάστατος.

Άφιξη στο hostel. Η ομάδα ανακουφισμένη από που έφτασε στον προορισμό της. Μοίρασμα δωματιών.

ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΑ

Περνάει η Πέμπτη και η Παρασκευή με όλους να βολτάρουμε και να χαλαρώνουμε. Περνάνε οι μέρες φτάνουμε στο Σάββατο. Άγχος ξανά να βρούμε λεωφορείο να πάμε στο κολυμβητήριο καθώς ο χρόνος είναι εχθρός εκείνη τη στιγμή. Φτάνουμε στην πισίνα και αντικρίζω ευδιάθετες φάτσες που είχα δει πέρυσι. Μαζευόμαστε σε μια γωνία για τις τελευταίες οδηγίες και μετά πάμε στην κερκίδα. Διαφορετικό το φετινό κολυμβητήριο με δύσκολη πρόσβαση στο κατάστρωμα της πισίνας όταν είσαι στην εξέδρα. Πολλοί από μας ξέραμε ότι μας περιμένει μια δύσκολη μέρα και αυτό γιατί είναι πολλές ώρες τα αγωνίσματα του Σαββάτου.

Οι Έλληνες αθλοσώστες μελετούν το αγωνιστικό πρόγραμμα της 1ης ημέρας. Α-Δ: Εφραίμ Χαλκιάς, Ελευθερία Κασαγιάννη, Ελευθερία Αβραμίδου, Αγγελική Μυλωνάκου.

Αρχίζουμε. Ξεκινάμε με το σκοινί. Κόμποι, μπερδέματα, καθυστερήσεις ήταν οι κυριότεροι λόγοι που δεν τα πήγαμε καλά στις σκυτάλες. Έρχεται το ατομικό μου με εμένα να ρίχνω ένα κομμάτι από το σκοινί στην πρώτη ρίψη εκτός ορίων και αυτό να μου στοιχίσει ένα καλό χρόνο. Η Γιούλη Παναγιωτάκη ήταν το "θύμα" μου. Περνάνε τα αγωνίσματα με το να πέφτω στις σκυτάλες εμποδίων και μεταφοράς ανδρεικέλου.

12.5μ Ρίψη Σχοινιού. Ο Εφραίμ Χαλκιάς συγχαίρει την συναθλήτριά του Γιούλη Παναγιωτάκη. 

4x25μ Μεταφοράς Ανδρεικέλου. Ο Εφραίμ Χαλκιάς μεταβιβάζει το ανδρείκελο στον Μιχάλη Σουσούνη. Παρακολουθεί ο Γιώργος Γάγκος (ΤΕΦΑΑ Αθήνας) και στην διπλανή διαδρομή η Ελευθερία Αβραμίδου (Ένωση Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος).

200μ ΥΠΕΡΔΙΑΣΩΣΤΗΣ: ΑΓΩΝΙΣΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Φτάνει η στιγμή για το ΔΙΚΟ μου αγώνισμα. Όσα χρόνια και να περάσουν, νομίζω ότι θα με αντιπροσωπεύει. Ο Υπερδιασώστης είναι 200μ με λίγο από όλα. Έχω βελτιώσει το χρόνο. Ήρθε η ώρα να δω αν θα έχει αποτέλεσμα. Ανεβαίνω στο βατήρα και περιμένω. Η στιγμή μέχρι να σφυρίξει ο αφέτης πάντα μου φαίνεται αιώνας και περνάνε από μπροστά σαν ταινία όλες οι στιγμές προετοιμασίας μέχρι να φτάσω εδώ. 

200μ Υπερδιασώστης. Οι αθλοσώστες παραταγμένοι στο πιο σύνθετο και δύσκολο ατομικό αγώνισμα της διοργάνωσης. Ο Εφραίμ Χαλκιάς (διαδρομή 1) ετοιμάζεται για την εκκίνηση. Λίγα δευτερόλεπτα τον χωρίζουν από το dejavou.

Ξεκίνησα με μια χάλια εκκίνηση και ακολουθεί το 50άρι ελεύθερο. Θα αναπληρώσω εκεί. Δεν έχω εικόνα από τους πιο μακρινούς όμως ο διπλανός μου είναι πιο πίσω. Καλό αυτό. 'Ήμουν μπουκωμένος ακόμη και δεν μπόρεσα κατευθείαν να βγάλω το ανδρείκελο. Έμεινα λίγο πίσω. Ήξερα έτσι και αλλιώς ότι δεν είναι το δυνατό μου χαρτί αυτό. Φτάνω τοίχο και το αφήνω να βυθιστεί, όσο βάζω πέδιλα και σωσίβιο για να προφτάσω τους 2-3 που προπορεύονται. 

Ο Εφραίμ Χαλκιάς μεταφέρει το ανδρείκελο. Παρά την ασθένειά του, κατάφερε να βελτιώσει την ατομική του επίδοση. 

Καλύπτω την διαφορά. Περιμένει η Γιούλη στον τοίχο και καθώς προσπαθώ να δέσω το σωσίβιο, με ενθαρρύνει. Ζω ένα dezavu. Πάλι είμαι στη μέση της πισίνας, μια χεριά μπροστά από τον διπλανό μου. "Όχι δεν θα με περάσεις." Χτυπάω τα πόδια μανιωδώς και αλλάζω σχέση χεριάς αναπνοής από 3-1 σε 5-1 για να πάω πιο γρήγορα. Τελευταία 5μ και με μια τελευταία χεριά φτάνω στον τοίχο 1" πριν ακουμπήσει αυτός. 

Ο Εφραίμ Χαλκιάς σε μια μονομαχία μεταφοράς ανδρεικέλου με πέδιλα που κρίθηκε στην τελευταία χεριά υπέρ του. Στο βάθος της φωτογραφίας διακρίνονται Βρετανοί αθλοσώστες που έχουν μείνει αισθητά πίσω. 

Κοιτάω στην κερκίδα και όλοι ζητωκραυγάζουν. Τερμάτισα 11ος σε σύνολο 17 αθλητών. Αχ αν δεν είχα αρρωστήσει και αν είχα καταφέρει να κάνω περισσότερες προπονήσεις! Και μετά πάω να βγω και τσουπ πετάγεται μπροστά μου ο Στάθης με την κάμερα θέλοντας να μου πάρει συνέντευξη. Α ναι σωστά. Δεν έχω αναφερθεί σε αυτό. Όλα τα αγωνίσματα βιντεοσκοπήθηκαν και φωτογραφήθηκαν από τον Στάθη και κάποιους άλλους. Ήταν σαν να παίρνουμε μέρος σε reality show. Επιτέλους τελειώσαμε! Αύριο πάλι.

Χαμόγελο χαράς στον τερματισμό. Η Ελληνική κερκίδα έχει σηκωθεί όρθια για να χειροκροτήσει την προσπάθεια του Εφραίμ Χαλκιά. Μπορεί να μην τους βλέπει καθαρά, αλλά σίγουρα τους ακούει!

ΤΟ SERC ΣΤΕΡΙΑΣ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ

Μέρα σεναρίων. Μέρα παιδικής χαράς. Δεν σε νοιάζει τόσο πολύ να πας καλά γιατί ξέρεις ότι θα περάσεις τέλεια. Κλεινόμαστε στην απομόνωση και περιμένουμε τη σειρά μας. Ήμαστε σπαστά και όχι η μία ομάδα πίσω από την άλλη. Με την ομάδα μου πάμε στον προθάλαμο. Μπαίνουμε μέσα και αυτό που ακολουθεί δεν περιγράφεται. Θα κάνω μια προσπάθεια όμως. Μπαίνουμε μέσα και βλέπω αντίσκηνα. Ώπα λέω. Ένα μωράκι να πνίγεται σε μια πλαστική πισίνα. Ένα κόψιμο και μια πνιγμονή είναι το πρώτα που είδα. "Γιούλη το μωρό. Κατερίνα την αιμορραγία. Κατερίνα ψάξε στις σκηνές". Πάω στην πνιγμονή και βγάζει την μπουκιά με το δεύτερο χτύπημα στην πλάτη. Τον αφήνω να κάτσει και πάω να δω τι άλλο μπορώ να σώσω και πως τα πάνε οι άλλες. Βρήκαμε το φαρμακείο και αντιμετωπίζουμε τις αιμορραγίες. Στο βάθος ένας είχε ηλεκτροπληξία. Τέλεια, τα πάμε πολύ καλά. Αλλά που είναι το τηλέφωνο; Χτυπάει ο χρόνος και νομίζω τα πήγαμε αρκετά καλά.

ΤΟ SERC ΠΙΣΙΝΑΣ ΗΤΑΝ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ

Μας δίνουν χαρτί και βλέπουμε βίντεο με ναυάγιο. Γελάω γιατί θυμήθηκα μια συζήτηση που είχαμε σχετικά με το τι θα μας τύχει. Ξεκινάμε. Βλέπω στην πισίνα διάφορα περιστατικά και όπως και στην αίθουσα μιλάω στα Αγγλικά. Η Κατερίνα μπερδεύεται και με ξαναρωτάει στα Ελληνικά. Τελικά συνεννοούμαστε με μίξη αυτών. 

Ο αρχηγός της ομάδας Εφραίμ Χαλκιάς συντονίζει τους συναθλητές του στο SERC νερού υπό το βλέμμα των κριτών. Ακολουθούν οι Κατερίνα Καλέμη, Κατερίνα Μάχου και Γιούλη Παναγιωτάκη.

Ένας καπετάνιος φωνάζει σε ένα ναύτη μέσα σε μια βάρκα. Του λέω να βγει έξω και αρχίζει να φωνάζει αυτός σε εμένα. Συνεννόηση φιστίκι. Ένας με ένα lifejacket με ακούει και βγαίνει έξω. Γενικά έχουμε σώσει αρκετούς. Υπάρχει μια κοπέλα με καρδιακή προσβολή. Δεν την είδαμε ποτέ. Μια άλλη κοπελίτσα με ανοιγμένο κεφάλι, έκανε ΚΑΡΠΑ σε μια κούκλα. Προσπαθώ να την απομακρύνω αλλά δεν ακούει. Σωσίβια και φαρμακείο δεν βρήκαμε ποτέ. Νομίζω ότι για αυτά που είχαμε, τα πήγαμε καλά. Μου άρεσε το αρχηγιλίκι αλλά και εγώ που έχω μεγαλύτερη εμπειρία σχετικά με τους υπόλοιπους, αισθάνθηκα την ανάγκη για περισσότερη προπόνηση.

Ο Εφραίμ Χαλκιάς και η Κατερίνα Καλέμη σώζουν δύο ναυαγούς κατά την διάρκεια του SERC νερού.

ΣΤΙΣ ΑΠΟΝΟΜΕΣ ΦΕΤΟΣ ΚΥΜΑΤΙΣΕ 2 ΦΟΡΕΣ Η ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ ΣΤΟ ΒΑΘΡΟ

Ακολούθησαν βραβεύσεις. Κατακτήσαμε 2 θέσεις στην νικήτρια τριάδα. Η γαλανόλευκη κυμάτισε και φέτος στο βάθρο. Όλοι μας χειροκρότησαν. Μπήκαμε πολλές φορές μέσα στην οκτάδα και φλερτάραμε το βάθρο με τέταρτες, πέμπτες και έκτες θέσεις. Συνειδητοποιήσαμε όλοι, Έλληνες και ξένοι, ότι μπορούμε πολύ μα πολύ καλύτερα. Ήρθε η στιγμή να ξεκουραστούμε. Έπρεπε να βγάλουμε φωτογραφίες και βίντεο. Καθυστερήσαμε να φύγουμε.

Οι αθλοσώστες του ΤΕΦΑΑ Αθήνας και της ΕΑΝΕ σε μια αναμνηστική φωτογραφία. Α-Δ: Αντρέας Ίντρα, Ελευθερία Αβραμίδου, Κατερίνα Μάχου, Αθηνά Μακράκη, Καλυψώ Οικονομίδου, Εφραίμ Χαλκιάς, Στάθης Αβραμίδης, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Αγγελική Μυλωνάκου, Μιχάλης Σουσούνης, Νάγια Καραντάσιου, Άρτεμις Ξενάκη, Κατερίνα Καλέμη, Γιούλη Παναγιωτάκη, Ελευθερία Κασαγιάννη. 

Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Είμαστε στο αεροδρόμιο και ετοιμαζόμαστε να περάσουμε τους ελέγχους. Οι Άγγλοι είναι πιο αυστηροί και έτσι κάποιοι πληρώσανε κάτι παραπάνω για τις έξτρα βαλίτσες. Εγώ ευτυχώς την έβγαλα δωρεάν γιατί η τύχη μου χαμογέλασε. Αλλά αυτή είναι μια ιστορία για άλλη φορά. Συμπερασματικά από όλο το ταξίδι μας είχαμε καλύτερη διαμονή, καλύτερη προετοιμασία, αλλά υπήρχαν και αρνητικά. Δίνουμε ραντεβού για του χρόνου και υπόσχεση στους εαυτούς μας να γίνουμε καλύτεροι. Για μια ακόμα χρονιά, καταφέραμε να κρατήσουμε το άθλημα ζωντανό στην Ελλάδα. Είχαμε εμπόδια στην διαδρομή. Ανικανότητα, αδιαφορία και εγκατάλειψη από τους θεσμικούς παράγοντες οργανισμών (ΕΟΥΔΑ, Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός) που είχαν ή θα έπρεπε να έχουν ανάμειξη και ρόλο στο άθλημα. Εμφάνιση του covid-19. Αδυναμία μαζικών προπονήσεων λόγω σπουδών, εργασίας και άλλων υποχρεώσεων. Παρόλα αυτά, τα καταφέραμε και φέτος. Τίποτα δεν μας πτόησε. Κανείς δεν μας σταμάτησε από το να κάνουμε αυτό που αγαπούσαμε. Αυτό που αισθανθήκαμε ως καθήκον. Το ΤΕΦΑΑ Αθηνών υπήρξε έως τώρα η πιο ασφαλής στέγη. Νομίζω ότι τιμήσαμε την εμπιστοσύνη του Τομέα Υγρού Στίβου και της Κοσμητείας που ενέκριναν το ταξίδι μας.

Οι Έλληνες αθλοσώστες της Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών ποζάρουν ευτυχισμένοι μετά την λήξη των αγώνων. Πάνω (Α-Δ): Αθηνά Μακράκη, Κατερίνα Μάχου, Γιούλη Παναγιωτάκη, Καλυψώ Οικονομίδου, Γιώργος Γάγκος, Μιχάλης Σουσούνης, Στάθης Αβραμίδης, Εφραίμ Χαλκιάς, Νάγια Καραντάσιου, Κατερίνα Καλέμη. Κάτω (Α-Δ): Μικαέλα Χαραλάμπους, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Ελευθερία Κασαγιάννη, Μαρία Ζαραφωνίτη.