Νάγια Καραντάσιου: BULSCA 2020

Η Νάγια Καραντάσιου προέρχεται από τον χώρο της πετοσφαίρισης. Αλλά παρόλα αυτά έδειξε τεράστια εξοικείωση με τα αγωνίσματα νερού και ιδίως με όσα το απαραίτητο προσόν του αθλοσώστη είναι η μαχητικότητα και η ικανότητα λήψης αποφάσεων σε μικρό χρονικό διάστημα. Υπήρξε πολύτιμο στέλεχος της Ελληνικής αποστολής στην Βρετανική Πανεπιστημιάδα Αθλητικής Ναυαγοσωστικής 2020.

Στην Βρετανική Πανεπιστημιάδα Αθλητικής Ναυαγοσωστικής η καρδιά μου γέμισε με άπειρες εμπειρίες, υπερηφάνεια, χαρά και πρωτοφανή κατανόηση της τεράστιας αξίας αυτού του αθλήματος για κάθε άνθρωπο!

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΗΤΑΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΑΝΑ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ

Στο φετινό εξάμηνο μου δόθηκε η ευκαιρία παρακολούθησης του μαθήματος "Αθλητική Ναυαγοσωστική" από τον ιδρυτή και «πατέρα» του αθλήματος στην Ελλάδα, ονόματι κ. Ευστάθιου Αβραμίδη. Το μάθημα του εκτός από τα οφέλη (άμιλλα, συνεργασία, κοινωνικοποίηση, δημόσιες σχέσεις, φυσική κατάσταση), είναι το μοναδικό που συμβάλλει στην προστασία της δημόσιας υγείας από τραυματισμούς μέσα και έξω από το νερό. Στο πρώτο μάθημα που παρακολούθησα ο κ. Ευστάθιος μας πρότεινε να συμμετάσχουμε στους αγώνες αθλητικής ναυαγοσωστικής που θα διεξάγονταν 29/2-1/3/2020 στην Αγγλία. Εγώ μόνο που άκουσα ταξίδι πέταξα από την χαρά μου και είπα πως θα πάω δίχως να ξέρω με τι αγωνίσματα θα έρθω αντιμέτωπη. Λαμβάνοντας με ανυπομονησία το email του για την πρώτη μας προπόνηση ήμουν πολύ χαρούμενη και αγχωμένη. Προπονούμαστε εδώ και 4 μήνες, μήνες κούρασης, χαρά, διασκέδασης αλλά και εντάσεων μεταξύ μας.

Στα πρώτα μαθήματα τγς "αθλητικής ναυαγοσωστικής" που έγιναν στην Βάρκιζα, οι φοιτητές ενημερώθηκαν για την προοπτική συμμετοχής στην Βρετανική Πανεπιστημιάδα. Στην φωτογραφία 4 από τις φοιτήτριες του μαθήματος που έμελλε στην συνέχεια να είναι και συναθλήτριες στην Αγγλία ήταν οι εικονιζόμενες: Αθηνά Μακράκη, Μαρία Ζαραφωνίτη, Νάγια Καραντάσιου, Κατερίνα Καλέμη.

Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΗΤΑΝ ΜΑΓΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕ ΚΕΡΔΙΣΕ

Πρώτα-πρώτα θα ήθελα να αναφερθώ στην πρώτη «μαγική» προπόνηση. Στην πρώτη προπόνηση, ο κ. Στάθης μας μίλησε για τα διάφορα αγωνίσματα που υπήρχαν, σχοινί, μεταφορά ανδρεικέλου κλπ. Εκείνη την ημέρα όμως διδαχθήκαμε μόνο το σχοινί σε ομάδες, σκυταλοδρομία. Ήμουν αρκετά εντυπωσιασμένη από αυτό το αγώνισμα και δεν ήθελα να φύγω από την προπόνηση. Στην συνέχεια οι προπονήσεις κινούνταν ομαλά και με χαρά μέχρι που ο καθηγητής βλέποντας τις ικανότητες μας άρχισε να γίνεται πιο απαιτητικός. Πάντα φυσικά υπήρχε το στοιχείο της χαράς και της συνεργασίας στις προπονήσεις. Στη συνέχεια ήρθαμε αντιμέτωποι με τα ανδρείκελα. Βαριά-πορτοκάλι ανθρωπάκια. Στην πρώτη μεταφορά τους κουραστήκαμε αφού δεν ξέραμε την σωστή τεχνική, αδειάζοντας έτσι την μισή πισίνα. Έπειτα η μεταφορά τους γινόταν όλα και ευκολότερη με αποτέλεσμα στο Bristol να αγωνιστώ στη μεταφορά ανδρεικέλου.

Πρώτη προπόνηση των φοιτητών που δήλωσαν συμμετοχή στην Βρετανική Πανεπιστημιάδα. Ο Στάθης Αβραμίδης εξηγεί όλα όσα πρέπει να γίνουν και θα ζήσουν οι αθλητές. Α-Δ: Ελευθερία Κασαγιάννη, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Κατερίνα Μάχου, Μικαέλα Χαραλάμπους, Νάγια Καραντάσιου, Μαρία Ζαραφωνίτη, Αθηνά Μακράκη.

Ένα άλλο αγώνισμα που μου κίνησε το ενδιαφέρον είναι το αγώνισμα μετ’ εμποδίων. Γινόταν πάλι με ομάδες και έτσι μπορούσε να δημιουργηθεί λίγο η αίσθηση του ανταγωνισμού. Όλα τα υπόλοιπα αγωνίσματα ήταν εντυπωσιακά και προσπαθούσαμε όλοι μαζί να τα δραστηριοποιήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Θέλω ακόμα να τονίσω, ότι στην σκυταλοδρομία με σκοινί, 4×10m εγώ και τα υπόλοιπα 3 κορίτσια (Κατερίνα Καλέμη, Κατερίνα Μάχου, Αθηνά Μακράκη) είδα ότι έχουμε ελπίδες για μετάλλιο. Οι 4 μας, χαρήκαμε με τις δυνατότητες που δείξαμε να έχουμε και αφοσιωθήκαμε πολύ στο σκοινί. Όλα τα αγωνίσματα που μάθαμε θα μου μείνουν αξέχαστα και σίγουρα στο μέλλον θα με βοηθήσουν στην επαγγελματική μου καριέρα. Είναι αγωνίσματα που μπορεί να κάνει οποιοσδήποτε αρκεί να υπάρχει πίστη, συνεργασία, προσοχή και κατανόηση. Δημιουργήσαμε υπέροχες εμπειρίες σε όλες μας τις προπονήσεις. Τώρα αναμένουμε για καινούριες στο Bristol.

Η πρώτη ομαδική φωτογραφία των δύο ομάδων της Ελληνικής αποστολής (ΤΕΦΑΑ Αθήνας και Ένωση Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος). Α-Δ: Κατερίνα Μάχου, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Εφραίμ Χαλκιάς, Ελευθερία Κασαγιάννη, Νάγια Καραντάσιου, Μιχάλης Σουσούνης, Μικαέλα Χαραλάμπους, Αθηνά Μακράκη, Γιούλη Παναγιωτάκη, Στάθης Αβραμίδης (προπονητής), Κατερίνα Καλέμη, Μαρία Ζαραφωνίτη, Καλυψώ Οικονομίδου, Άρτεμις Ξενάκη, Αγγελική Μυλωνάκου, Αντρέας Ίντρα, Ελευθερία Αβραμίδου.

ΟΣΟΙ ΜΑΣ ΡΩΤΟΥΣΑΝ ΠΟΥ ΠΑΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ, ΕΜΕΝΑΝ ΑΝΑΥΔΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ

Πέμπτη 27-02-2020, 6:30μμ. Ημέρα ανυπομονησίας. Προσπαθώ να χωρέσω τα πράγματα μου στη βαλίτσα. Επιτέλους χάρη στη βοήθεια της Μαρίας τα πράγματα χώρεσαν στις βαλίτσες. Φτάνουνε στο αεροδρόμιο. Βλέπω όλους τους συμφοιτητές μου να περιμένουν με ανυπομονησία να φύγουμε για Bristol. Ο κύριος Στάθης ως συνήθως κανονίζει τις τελευταίες διαδικασίες-εκκρεμότητες και έπειτα μας συγκεντρώνει για την αναμνηστική φωτογραφία της ομάδας στο αεροδρόμιο. Εγώ ταξίδευα για πρώτη φορά με αεροπλάνο με αποτελέσματα πηγαίνοντας προς την πύλη να τραβάω συνέχεια φωτογραφίες και βίντεο. Κατά τη διάρκεια αυτή, βλέποντας μας όλοι να φοράμε τα ίδια ρούχα ρώταγαν: "Από που είστε; Τι άθλημα κάνετε;" Όταν λέγαμε "είμαστε από πανεπιστήμιο και πάμε για αγώνες ναυαγοσωστικής στη Βρετανική Πανεπιστημιάδα στο Bristol", εκείνοι έμεναν άναυδοι. Δεν ήξεραν πολλά για αυτό το άθλημα πόσο μάλλον ότι γίνονται αγώνες. Όταν λοιπόν έφτασε η ώρα της απογείωσης ήμουν αρκετά αγχωμένη και κρατούσα το χέρι της φίλης μου Αθήνας που ήταν στην δίπλα θέση. Είχα δίπλα μου παράθυρο («η τύχη του πρωτάρη»). Μόλις ξεκίνησε και φτάσαμε ψηλά μπορούσα να πω με βεβαιότητα ότι ήταν καλύτερο από ότι περίμενα. Είχαμε 4 ώρες μέσα στο αεροπλάνο. Παίζαμε παιχνίδια με τα κορίτσια. Κάποια στιγμή κουραστήκαμε και απλά θέλαμε να φτάσουμε. Φτάνει η ώρα της προσγείωσης. Εκτελούμε τα ίδια όπως και στην απογείωση, δηλαδή άγχος, κράτημα χεριών. Γίνεται η προσγείωση και για εμένα που ήταν η πρώτη φορά την θεώρησα λίγο «ατσούμπαλη». Κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο και ξεκινάμε την αναζήτηση του πως θα πάμε στο hostel. Πήραμε το λεωφορείο και μετά από μισή ώρα φτάσαμε. Αφού κανονίσαμε και τις τελευταίες εκκρεμότητες με τον κύριο Στάθη εγώ και τα κορίτσια ξεκινήσαμε τις εξορμήσεις στο καινούριο μέρος.

ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΝΕΜΕΛΙΑΣ

Παρασκευή 28-02-2020. Ημέρα εξορμήσεων. Σηκωθήκαμε νωρίς ώστε στις 8μιση να κατεβούμε στην τραπεζαρία για πρωινό. Ήταν πολύ νόστιμο! Στη συνέχεια είχαμε ελεύθερο να πάμε όπου θέλουμε. Αρχικά εγώ και άλλες 5 φίλες μου αποφασίσαμε να πάμε σε μια γέφυρα, «clifton suspension bridge». Η μέρα ήταν βροχερή αλλά δε διστάσαμε. Ήταν μαγευτικά και βγάλαμε φωτογραφίες. Φεύγοντας επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να βγάλουμε τα βρεγμένα ρούχα. Εκεί μας περίμενε κάτι δυσάρεστο. Η Καλυψώ ενημερώνεται ότι δεν μπορεί να αγωνιστεί στο αγώνισμα που λάτρευε. Καθώς ήμασταν στον δωμάτιο και ψάχναμε λύση μπαίνει η Μαρία χαρούμενη και μας λύνει τα χέρια, λέγοντας ότι από το δικό της κινητό μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους διοργανωτές. Πέρασαν 2 ώρες και τελικά όλα έγιναν όπως τα είχαμε σχεδιάσει. Τα μάτια της Καλυψώς έλαμπαν από χαρά. Μετά πήγαμε να φάμε σε ένα μαγαζί και συνεχίσαμε την υπόλοιπη μέρα στο πολυκατάστημα «primark».

ΤΟ ΖΕΣΤΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ ΘΕΡΜΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΑΣ

Σάββατο 29-02-2020. Ημέρα αγώνων. Έφτασε η μεγάλη μέρα, η πρώτη μεγάλη μέρα των αγώνων. Ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς για να προλάβουμε να φάμε και πρωινό. Όσο εμείς τρώγαμε δεν έλειπε από δίπλα μας η φωτογραφική μηχανή του κ. Στάθη που μας τράβαγε. Όταν συγκεντρωθήκαμε όλοι στην τραπεζαρία, συνειδητοποιήσαμε ότι η ώρα έχει περάσει και τρέχαμε να προλάβουμε το λεωφορείο. Λίγο πριν φτάσουμε στο κολυμβητήριο άρχισε να χτυπά το τηλέφωνο της Μαρίας. Στην αρχή δε το σηκώσαμε γιατί ήταν από άλλη χώρα και φοβηθήκαμε μη χρεώθουμε. Τελικά ήταν από το κολυμβητήριο γιατί είχαμε αργήσει για τις εγγραφές. (Πήραν στο τηλέφωνο της Μαρίας διότι από εκεί είχαμε πάρει χτες ώστε να λυθεί το θέμα της Καλυψούς με το αγώνισμα). Ο κ. Στάθης είχε αρχίσει να αγχώνεται αλλά ευτυχώς φτάσαμε εγκαίρως. Μπαίνοντας στο κολυμβητήριο βλέπαμε τα άλλα παιδιά που θα αγωνίζονταν τριγύρω, καθώς και το ποσό μεγάλο και ΖΕΣΤΟ ήταν αυτό το κολυμβητήριο. Αφού κάναμε τις εγγραφές ανεβήκαμε στις κερκίδες, διαλέξαμε τη «μεριά» μας και κατεβήκαμε για προθέρμανση.

Τέλος αγωνίσματος. Τι πήγε καλά; Είμαστε ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα. Ακόμα και οι ατυχίες διδάσκουν. Α-Δ: Κατερίνα Μάχου, Νάγια Καραντάσιου, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Στάθης Αβραμίδης. Στο φόντο διακρίνονται οι Αγγελική Μυλωνάκου και Άρτεμις Ξενάκη. 

ΣΤΑ 4×10μ ΡΙΨΗΣ ΣΧΟΙΝΙΟΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΗΚΑΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΤΟΗΘΗΚΑΜΕ

Το πρώτο μας αγώνισμα ήταν η ρίψη σκοινιού σε σκυταλοδρομία. Ίσως και να ήταν το καλύτερο αγώνισμά μας στην προπόνηση αλλά εκεί αποδείχτηκε μοιραίο. Πρώτη ξεκίναγα εγώ. Φτάνοντας στην εκκίνηση και πιάνοντας το σκοινί, καταλαβαίνω πως είναι τελείως διαφορετικό από εκείνο που κάναμε εξάσκηση. Τα πράγματα αρχίζουν να δυσκολεύουν. Χρειάστηκα τρεις φορές ώστε να καταφέρω να το πετάξω και να το πιάσουν οι συμφοιτήτριες μου. Μόλις το έπιασε η Κατερίνα βγήκε έξω γρήγορα για να το ρίξει ώστε να προλάβουμε όλες. Δεν προλάβαμε να ρίξουμε και οι 4 το σκοινί με αποτέλεσμα να μην έχουμε θέση στην τελική κατάταξη. Στεναχωρηθήκαμε λίγο αλλά αυτό δε μας έριξε την ψυχολογία και συνεχίσαμε δυνατά.

4x10μ Ρίψη Σχοινιού. Οι αθλοσώστριες Κατερίνα Καλέμη, Νάγια Καραντάσιου, Αθηνά Μακράκη και Κατερίνα Μάχου, είχαν τον καλύτερο χρόνο από τις περσινές πρωταθλήτριες στην προπόνηση. Στον αγώνα, το σκοινί έγινε κόμπος σε αρκετά σημεία με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η επιτυχής ρίψη του. Ευτυχώς η αποτυχία της ομάδας δεν τις πτόησε γιατί ήταν "εκπαιδευμένες" και στο ενδεχόμενο της ήττας. Show must go on! 

ΣΤΑ 12.5μ ΡΙΨΗ ΣΧΟΙΝΙΟΥ Η ΧΑΡΑ ΗΤΑΝ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ

Αυτό το αγώνισμα γινόταν σε δυάδες και θεωρούνταν ατομικό. Εγώ ήμουν με την Κατερίνα Καλέμη και δε πήγαινα για κάποια θέση αφού στην προπόνηση κάνα δυο φορές το είχε φτάσει. Τελικά μπορώ να πω ότι κατάφερα να το φτάσω με την δεύτερη. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Δε το πιστεύαμε. Δε μας ένοιαζε που δεν βγήκαμε πρώτες ή δεύτερες. Μας ένοιαζε που το καταφέραμε ενώ, για να μην κοροϊδευόμαστε, δεν είχαμε ελπίδες. Για την ιστορία αναφέρω ότι τερματίσαμε στην θέση 14 σε σύνολο 28 αγωνιζομένων.

Η Νάγια Καραντάσιου (διαδρομή 5) μαζεύει το σκοινί και το ρίχνει επιτυχημένα στην Κατερίνα Καλέμη (θύμα).

ΣΤΑ 4×50μ ΚΟΛΥΜΠΙ ΜΕ ΕΜΠΟΔΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΤΗΝ 9η ΘΕΣΗ

 Σε αυτή τη σκυταλοδρομία εγώ και η Αθήνα είχαμε την ευκαιρία να είμαστε με δύο πολύ καλές αθλήτριες την Ελευθερία και την Καλυψώ. Αυτό μας έδινε ελπίδα και δύναμη. Έχοντας λοιπόν έναν από τους τρεις χαμηλότερους χρόνους και αντιμέτωπες με τους άλλους δύο χαμηλούς χρόνους, σκοπεύαμε στην πρώτη θέση από τις άλλες δύο. Λίγο οξύμωρο όλο αυτό. Όταν ήρθε η ώρα να ξεκινήσω από τον βατήρα τα έδωσα όλα και ήθελα να περνάω γρήγορα κάτω από τα εμπόδια. Είχα στο μυαλό μου να φτάσω γρήγορα με αποτελέσματα να ξεχάσω το τελευταίο εμπόδιο και να πέσω πάνω του. Εν τέλει, καταφέραμε αυτό που θέλαμε. Καταλάβαμε την 9η θέση σε 12 ομάδες. Όχι και άσχημα για πρώτη φορά!

ΣΤΑ 50μ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ "ΝΑΓΙΑ ΔΩΣΤΑ ΟΛΑ!"

Έχοντας αρχίσει να κουράζομαι σκέφτομαι αν πρέπει να πέσω στο ατομικό μου αγώνισμα ή να κρατήσω ενέργεια για τα ομαδικά. Αλλά σκέφτηκα "καλύτερα να κολυμπήσω και όσο αντέξω πάρα να χάσω την ευκαιρία απόκτησης εμπειριών". Ανεβαίνοντας στο βατήρα κάνω το σταυρό και λέω «Ναγια δώσε τα όλα». Έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό. Τελικά ένας κυριούλης με ακυρώνει στο τέλος. Στεναχωριέμαι αρκετά αλλά λέω "δεν πειράζει Νάγια, του χρόνου θα το ξανακάνεις και δεν θα ακυρωθείς. Θα είσαι κατάλληλα προετοιμασμένη."

 

50m Μεταφοράς Ανδρεικέλου. Η Νάγια Καραντάσιου έτοιμη για την εκκίνηση (διαδρομή 1).

4×25μ ΜΑΝΙΚΙΝ CARRY RELAY

Άλλη μια σκυταλοδρομία με τα ίδια κορίτσια. Δεμένες αρκετά προσπαθούμε να δώσουμε για άλλη μια φορά τον καλύτερο εαυτό μας. Και έτσι και γίνεται. Κάναμε την μεταφορά ανδρεικέλου πολύ γρήγορα. Καταλάβαμε την 5η θέση ανάμεσα σε 12 ομάδες. Κοιταζόμασταν με ενθουσιασμό και χαρά στο τέλος.

4x25μ Μεταφοράς Ανδρεικέλου. Η Νάγια Καραντάσιου μεταφέρει το ανδρείκελο και ετοιμάζεται να το μεταβιβάσει στην Αθηνά Μακράκη. Τους παρακολουθεί η Ελευθερία Κασαγιάννη. Η ομάδα πήγε καταπληκτικά καταλαμβάνοντας 5η θέση.

4×50μ RESCUE MEDLEY RELAY

Σε αυτό το αγώνισμα, ο καθένας κάνει κάτι ξεχωριστό. Η Αθήνα έκανε 50m ελεύθερο, η Ελευθερία 50m ελεύθερο με βατραχοπέδιλα, εγώ 50m με σωσίβιο και η Καλυψώ 50m ρυμούλκησης εμένα με το σωσίβιο. Αυτή ήταν και η αγαπημένη μου σκυταλοδρομία. Μού άρεσε πολύ η διαδικασία του να έχω σωσίβιο και να κάνω ουσιαστικά 50m κολύμπι. Καταφέραμε να τερματίσουμε και σε αυτή τη σκυταλοδρομία με επιτυχία. Ένατη θέση ανάμεσα σε 11 ομάδες. Χαίρομαι ιδιαίτερα που πάρα την κούραση μας και τις δυσκολίες καταφέραμε να τερματίσουμε όλες τις σκυταλοδρομίες. Αυτό ήταν το τελευταίο αγώνισμα του Σαββάτου.

4x50μ Μικτής Σκυταλοδρομίας. Στην διαδρομή 3 η Αθηνά Μακράκη είναι έτοιμη για εκκίνηση. Πίσω της ετοιμάζεται μετ ο σωσίβιο η Νάγια Καραντάσιου. Η ομάδα ευχαριστήθηκε την εμπειρία αυτού του πανέμορφου αγωνίσματος.

ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΔΕΝ ΤΡΩΓΟΤΑΝ

Αφού τελειώσαμε, κάναμε μπάνιο και αναχωρήσαμε με προορισμό τη λέξη «ΦΑΓΗΤΟ», μη έχοντας φάει όλη μέρα. Ήμασταν όλοι χαρούμενοι γιατί ξέραμε ότι θα τρώγαμε με τις άλλες ομάδες σε «μαγαζί» και έτσι θα κάναμε καινούργιες φιλίες. Για το γεύμα είχαμε πληρώσει 9 λίρες. Ψάχνοντας το μαγαζί αντιλαμβανόμαστε ότι είναι ένας παιδικός σταθμός. Το αφήνουμε αυτό. Μπαίνουμε μέσα και βλέπουμε μόνο 2 ομάδες οι οποίες κοιμόντουσαν και εκεί. Καθόμαστε σε ένα τραπέζι και αρχίζουμε να τρώμε με μανία κάτι νατσος που είχε σε ένα μπολάκι μέχρι να φάμε το φαγητό που πληρώσαμε 9 λίρες. Το φαγητό ήταν ένα πιάτο ρύζι με φασόλια και κάτι σαν κιμάς με πικάντικη σάλτσα. Μαζί με το γιαούρτι που είχε για τα νατσος κάπως τρωγόταν. Οι περισσότεροι όμως έμειναν πεινασμένοι λόγω του καυτερού.

Δείπνο Σαββάτου. Εμπειρία αξέχαστη. Όσοι έφαγαν θα το θυμούνται για πάντα. 

2η ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΩΝ

Κυριακή 01-03-2020. 2η Ημέρα αγώνων. Ξυπνήσαμε πάλι νωρίς για να φτάσουμε εγκαίρως στο κολυμβητήριο. Σήμερα η μέρα ήταν πιο χαλαρή αφού θα ερχόμασταν αντιμέτωποι με 2 σενάρια serc και 2 σκυταλοδρομίες.

 

Χαμόγελα ικανοποίησης έπειτα από μια σκυταλοδρομία. Α-Δ: Αθηνά Μακράκη, Κατερίνα Καλέμη, Νάγια Καραντάσιου, Καλυψώ Οικονομίδου. 

SERC Ξηράς

Είμαστε έξω από την πόρτα για να μπούμε να κάνουμε το πρώτο σενάριο ξηράς αφού μας έχουν δοθεί οι κατάλληλες οδηγίες. Ο κύριος Στάθης με έχει κάνει αρχηγό της ομάδας και το άγχος μου είναι περισσότερο. Μας παίρνουν το βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών με αποτέλεσμα όταν μπούμε μέσα να ψάξουμε για το βαλιτσάκι. Μπαίνοντας, βλέπουμε κάτι σαν κατασκήνωση. Με πρώτη ματιά φαίνεται κάτι εύκολο. Εγώ μπαίνω μέσα στη σκηνή να βοηθήσω πρώτα μια κοπέλα που ανάσαινε, βάζοντας την σε θέση ανάνηψης. Παίρνω το τηλέφωνο που βλέπω δίπλα της και ενημερώνω για βοήθεια επειδή είχαμε και ένα βρέφος χωρίς αναπνοή. Μετά ξεκινάω την αναζήτηση για το φαρμακείο. Άφαντο. Το μάτι μου πέφτει σε ένα πελώριο ντουλάπι. «First aid kit». Ανοίγω το ντουλάπι, παίρνω επίδεσμο εγώ και η Αθηνά και προσπαθούμε να σώσουμε τα 2 θύματα που είχαν απομείνει. Νομίζω το ένα το προλάβαμε. Τα είχαμε πάει καλύτερα από ότι πιστεύαμε.

SERC Πισίνας

Μπαίνοντας στο χώρο τον serc πισίνας πάλι δεν είχαμε φαρμακείο και έπρεπε να το βρούμε. Όταν αντικρίζουμε το θέαμα, μπαίνουν μέσα οι 3 συμφοιτητές μου και εγώ μένω έξω με τόσα θύματα και χωρίς φαρμακείο. Τα χάνω αλλά ξεκινάω κατευθείαν ΚΑΡΠΑ. Δίπλα ήταν η «γυναίκα» του και δεν με άφηνε σε ησυχία μέχρι που είπα: "αν δε φύγεις ο άντρας σου θα πεθάνει". Έτσι έκανα τη δουλειά μου μέχρι που βλέπω το φαρμακείο και έρχομαι αντιμέτωπη με την ερώτηση «αφήνω Κάρπα ή όχι;» Εν τέλει άφησα ΚΑΡΠΑ έτρεξα για το βαλιτσάκι, έβγαλα την κουβέρτα, σκέπασα 1-2 ανθρώπους και άκουσα το μπάζερ. Τέλος χρόνου. Δεν είχα ιδέα τι έκανα οι άλλοι, αλλά φάνηκε να τα πήγαμε σχετικά καλά.

SERC νερού: Η Νάγια Καραντάσιου προσφέρει ΚΑΡΠΑ σε ένα αναίσθητο και χωρίς αναπνοή ενήλικο.

Λήξη χρόνο στο SERC νερού: Η Νάγια Καραντάσιου και ο Στάθης Αβραμίδης μόλις έχουν ολοκληρώσει τις διασώσεις τους. Στο βάθος διακρίνεται η Αθηνά Μακράκη στο νερό. Η ομάδα κατάφερε να σώσει τα περισσότερα θύματα. 

ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΕΣ

Πρώτη σκυταλοδρομία 4×12m ρίψη σκοινιού. Αυτή η σκυταλοδρομία ήταν ιδιαίτερη διότι όταν πιάσεις το σκοινί δε πρέπει να χτυπήσεις πόδια και το κεφάλι σου να το έχεις έξω από το νερό. Πηγαίνοντας στη θέση εκκίνησης ο κύριος Στάθης έχει «φαγωθεί» να μας λέει: "όχι πόδια, όχι κεφάλι. Να το φωνάζουμε ο ένας στον άλλον για να μην το ξεχάσουμε!" Πρέπει να το είπε 100 φορές. Πετάει πρώτη η Αθήνα το σκοινί. Το πιάνω με επιτυχία. Βγαίνω γρήγορα έξω να κάνω το ίδιο. Πετάω το σκοινί στον κ. Στάθη. Αυτός το πιάνει και κατευθείαν βάζει το κεφάλι μέσα και χτυπάει πόδια. Η δύναμη της συνήθειας. Με που τον αντικρίζω, παθαίνω σοκ. Αλλά δε στεναχωρηθήκαμε, ούτε μας πείραξε γιατί όλοι κάνουμε λάθη αλλά πάνω πολλά αυτοί οι αγώνες μας είχαν κάνει μια οικογένεια και τα μέλη της οικογένειας δεν κατακρίνουν κανέναν.

Δεύτερη σκυταλοδρομία ήταν η 4×50m κολύμβησης και 50m ρυμούλκησης. Κάναμε τη σκυταλοδρομία με επιτυχία αλλά λάβαμε και μια ποινή από τους κριτές λόγω παραβίασης κανονισμών. Τέλος της ημέρας μαζευτήκαμε όλοι στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ που είχε το κολυμβητήριο για να γίνουν οι απονομές βραβείων. Ήταν μεγάλη η χαρά μας που μέλη της ομάδας μας κατάφεραν να κατακτήσουν 2 βάθρα.

4x50μ Κολύμβηση και 50μ Ρυμούλκηση. Η Νάγια Καραντάσιου ρυμουλκεί την συναθλήτριά της Αθηνά Μακράκη. 

ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΦΕΡΑΝ ΠΛΗΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Δευτέρα 02-03-2020. Xαλάρωση. Αυτή τη μέρα την είχαμε αφήσει για να ξεκουραστούμε μετά τους αγώνες. Πάλι είχε ο καθένας το ελεύθερο να κάνει ότι θέλει. Εμείς αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το πύργο του Bristol καθώς και μαγαζιά που δεν είχαμε επισκεφτεί.

Τρίτη 03-03-2020. Επιστροφή. Σηκωθήκαμε πολύ νωρίς, τρεις το βράδυ για να πάρουμε το λεωφορείο και να φτάσουμε στο αεροδρόμιο αφού πετούσαμε στις 6 το πρωί. Μαζί με την βοήθεια του θεού καταφέραμε να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας με επιτυχία φτάνοντας στις μια και μισή στο αεροδρόμιο Ελευθερίου Βενιζέλου.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Το ταξίδι στο Bristol ήταν αξέχαστο. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε ξανά και ξανά. Οι εμπειρίες που απέκτησα είναι άπειρες και δύσκολο να διαγραφούν με την πάροδο του χρόνου. Γνώρισα σπουδαίες προσωπικότητες και δεθήκαμε σαν μια οικογένεια. Αισθάνομαι χαρά και υπερηφάνεια που έγινα μέλος της Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος και συμμετείχα στην Βρετανική Πανεπιστημιάδα. Είναι κάτι που θα παρότρυνα ανεπιφύλακτα σε όλους. Εκτός από την ωραιότητα που έχει το άθλημα, έχει και έναν εξαίρετο δάσκαλο-πατέρα, τον κ. Στάθη Αβραμίδη. Φωτογραφίες: Στάθης Αβραμίδης.

Οι αγώνες έφτασαν στο τέλος τους. Χαμογελαστά πρόσωπα.