Καλυψώ Οικονομίδου: BULSCA 2020

Καλυψώ Οικονομίδου: Καθαρή ματιά, έντιμη παρουσία, πολύτιμη αθλήτρια. Καταφέρνει πάντα να είναι στο κέντρο των πιο χιουμοριστικών, συγκινητικών και περήφανων στιγμών της Ελληνικής ομάδας στους αγώνες αθλητικής ναυαγοσωστικής.

Στην απονομή όλες οι ομάδες μας έκαναν να νιώσουμε υπερήφανοι χειροκροτώντας, επειδή σηκώσαμε την Ελληνική σημαία σε ένα άθλημα που προσπαθούμε να αναστήσουμε στην Ελλάδα!

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΙΧΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΩ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν το ταξίδι στο Bristol για την Βρετανική Πανεπιστημιάδα Αθλητικής Ναυαγοσωστικής και είμαι πολύ ενθουσιασμένη. Οι συμμετοχές του ΤΕΦΑΑ είναι πολύ περισσότερες από πέρυσι με νέους αθλητές στην ομάδα και αυτό με χαροποίησε. Στις προπονήσεις, οι νέοι ρωτούσαν για τις περσινές μας εμπειρίες και τη διαδικασία των αγώνων. Φέτος, ξέραμε τι είχαμε να αντιμετωπίσουμε. Η προπόνηση ήταν στοχευμένη και μεθοδική. Προσωπικά, επέλεξα να αγωνιστώ στα 2 ατομικά αγωνίσματα που κολύμπησα πέρυσι (100μ ρυμούλκησης και 100μ μεταφοράς ανδρεικέλου με πέδιλα). Στόχος μου είναι να βελτιώσω τους χρόνους μου και να μπω στην 8αδα. Είχα παρακολουθήσει τις καλύτερες περσινές επιδόσεις και συμμετοχές αθλητριών από τα ξένα πανεπιστήμια και ήξερα ότι με κατάλληλη προπόνηση, το όνομά μου μπορεί να βρίσκεται ανάμεσά τους. Για το μόνο που δεν ήμουν σίγουρη ήταν αν θα φτάσουν οι 2 προπονήσεις (από 3 ώρες) που έκανα κάθε εβδομάδα, λόγω υποχρεώσεων. Ήξερα ότι οι ξένοι εξασκούνται περισσότερο και σε καθημερινή βάση. Παρ’ όλα αυτά, όσο περνούσε ο καιρός έβλεπα βελτίωση στους χρόνους, φτάνοντας μάλιστα τις επιδόσεις που έκανα πέρυσι στους αγώνες ... οπότε ήμουν σίγουρη από ένα σημείο, ότι φέτος πήγαινα για ατομικό ρεκόρ. 

Η Καλυψώ Οικονομίδου ετοιμάζει τον εξοπλισμό της την ώρα της προπόνησης. Ώρα για χρονομέτρηση.

Όταν αρχίσαμε να κάνουμε εξάσκηση στις σκυτάλες, παρατηρώντας την βελτίωσή μας, η Ελευθερία  και εγώ πιστεύαμε ότι φέτος μπορούμε να διεκδικήσουμε το μετάλλιο στα 4x50μ pool lifesaver. Σε αυτό το αγώνισμα συμμετέχουμε 2 κορίτσια και 2 αγόρια και πέρυσι είχαμε βγει 4οι για 1". Ο δύσπιστος της ομάδας ήταν ο Μιχάλης ο οποίος είχε ενδοιασμούς όταν το άκουσε. Από την άλλη, για τον μόνο που δεν ξέραμε σε τι κατάσταση βρίσκεται, ήταν ο Γιώργος που λείπει στην Ιταλία με το Erasmus αλλά μας είπε ότι προπονείται καλά. Γι’ αυτό ποτέ δεν καταφέραμε να έχουμε πλήρη εικόνα της σκυτάλης μας. Όσο πλησιάζει η μέρα του ταξιδιού ανυπομονώ όλο πολύ, νιώθω τεράστια αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τον εαυτό μου και περιμένω να αντικρύσω το κολυμβητήριο του Bristol και τα αποτελέσματα των αγώνων. Είμαι σίγουρη ότι ο απολογισμός της Ελληνικής αποστολής θα είναι θετικός και χωρίς ακυρώσεις καθώς έχουμε μελετήσει με προσοχή τα πάντα. Το μόνο που με ανησυχεί είναι η εξάπλωση του κορονοϊού.

Η Καλυψώ Οικονομίδου σε θέση εκκίνησης για μια κούρσα στα 100μ Ρυμούλκησης Ανδρεικέλου με πέδιλα με αντίπαλο το χρονόμετρο. Ο προπονητής Στάθης Αβραμίδης σε θέση χρονομέτρη και χειριστή ανδρεικέλου. Η Καλυψώ έχει το ταχύτερο κούμπωμα της Ελληνικής αποστολής. Ταλέντο; Σκληρή δουλειά;  Έχουμε βάσιμους λόγους ότι είναι και τα δύο.

ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΕΔΕΙΞΑΝ ΟΤΙ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΓΙΑ ΜΕΤΑΛΛΙΟ

Το ταξίδι μας ήταν ευχάριστο με λίγες αναταράξεις βέβαια. Εργαζόμενοι του αεροδρομίου, διάφοροι ταξιδιώτες και συνεπιβάτες, μας εύχονταν καλή επιτυχία. Όλοι φορούσαμε μάσκες και ήμασταν εφοδιασμένοι με αντισηπτικά και μαντηλάκια. Λίγο πριν απογειωθούμε, είδα τις συμμετοχές των αγώνων και δεν βρήκα το όνομα μου στα 100μ ρυμούλκησης ανδρεικέλου. Το γεγονός αυτό μου προκάλεσε ανησυχία σε όλο το ταξίδι, καθώς ήταν το αγαπημένο μου αγώνισμα. Αμέσως ενημέρωσα τον προπονητή μας και ο Μιχάλης επισήμανε ότι αλλαγές και διορθώσεις δέχονται μέχρι εκείνη την ημέρα το απόγευμα στις συμμετοχές. Στο μυαλό μου σκεφτόμουν συνέχεια την ώρα που θα φτάναμε στον τόπο διαμονής μας, για να επικοινωνήσουμε με τους διοργανωτές. Αφού φτάσαμε στο Hostel που μέναμε, ο Στάθης έστειλε τις διορθώσεις στις συμμετοχές της Ελληνικής αποστολής, καθώς μετά από ψάξιμο βρέθηκαν και άλλα λάθη. Οι διοργανωτές μας απάντησαν την επόμενη μέρα το μεσημέρι λέγοντας ότι δεν μπορούν να κάνουν καμία αλλαγή στις σειρές καθώς έχουν ήδη καθοριστεί μετά από πολύ δουλειά. Απογοητεύτηκα και στεναχωρήθηκα με την εξέλιξη αυτή καθώς σκέφτηκα ότι το ταξίδι και όλος ο κόπος θα ήταν χαμένα σε ένα μεγάλο βαθμό και η ψυχολογία μου έπεσε. Παρ όλα αυτά εγώ επέμενα να πιέσουμε τους διοργανωτές να κάνουν αυτή την αλλαγή και να τους εξηγήσουμε την κατάσταση. Επιπρόσθετα, ήμασταν μέσα στην διορία τους, σύμφωνα με την οποία δέχονται διορθώσεις. Εκείνο το μεσημέρι, η ώρα δεν περνούσε μέχρι να μας απαντήσουν και σχεδόν όλη η ομάδα ήταν πάνω από τον υπολογιστή και περιμέναμε τι θα γίνει. Τους ευχαριστώ όλους που μου στάθηκαν και με στήριξαν, ο κάθε ένας με τον τρόπο του. Μετά από 2-3 ώρες, αφού μιλήσαμε με τον περσινό πρόεδρο της BULSCA Jared Wray, μας διαβεβαίωσε ότι είμαι επισήμως στις συμμετοχές των 100μ ρυμούλκησης ανδρεικέλου και ένιωσα τεράστια ανακούφιση και χαρά! 

Οι Άγγλοι διοργανωτές μας ανακοίνωσαν ότι δεν πρόκειται να γίνουν τροποποιητικές αλλαγές για να διορθωθεί η μη εγγραφή της Καλυψώς στο αγώνισμα 100μ ρυμούλκησης ανδρεικέλου με πέδιλα, που οφείλονταν σε δικό τους λάθος. Λόγω έλλειψης χρόνου. Η Καλυψώ έβαλε δικαίως τα κλάματα και αισθάνθηκε τεράστια ματαίωση των προσπαθειών και προσδοκιών της. Για περίπου 2 ώρες που έμοιαζαν αιώνες, όλη η ομάδα προσπαθούσε να βρει λύση. Στην φωτογραφία μιλάμε με την διοργανώτρια και στη συνέχεια με τον περσινό πρόεδρο που τελικά είδε το λάθος και το διόρθωσε. Η καρδιά επανήλθε στην θέση της. Ανακούφιση σε όλους μας. "Τώρα είμαστε εντάξει. Δεν λέω τίποτα. Είμαι έτοιμη για αύριο. Θα τα δώσω όλα", είπε η Καλυψώ ανακουφισμένη. Και τίμησε τα λόγια της! 

Το μόνο που έπρεπε ήταν να ξεχάσω τι είχε γίνει και να συγκεντρωθώ στα αγωνίσματα της επόμενης μέρας. Την ίδια μέρα το βράδυ, αφού ήρθε ο Γιώργος από Ιταλία και επιτέλους ήμασταν όλοι μαζί, βρεθήκαμε η Ελευθερία, ο Μιχάλης, ο Γιώργος και εγώ να συζητήσουμε για την σκυτάλη μας. Είχαμε έντονες διαφωνίες ως προς την σειρά που θα αγωνιστούμε. Η Ελευθερία και εγώ υποστηρίζαμε ένα πλάνο ενώ τα αγόρια διαφορετικό. Όταν ο Μιχάλης έπιασε χαρτί και μολύβι και έβαλε στο τραπέζι και τις δύο επιλογές βρέθηκε ποια είναι η κατάλληλη και τότε ήταν η στιγμή που καταλάβαμε όλοι ότι πάμε για μετάλλιο! Εγώ και η Ελευθερία λέγαμε  χαρακτηριστικά "δεν γίνεται να το χάσουμε φέτος αν πάνε όλα καλά".

ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΑΛΛΑ ΧΑΡΗΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ 

Ξημερώνει Σάββατο και μετά το πρωινό γεύμα, αναχωρούμε για το κολυμβητήριο. Ένιωθα πάρα πολύ ωραία, ενθουσιασμένη και γεμάτη ενέργεια. Μόλις είδα την πισίνα, η ψυχολογία μου ανέβηκε ακόμα πιο πολύ και ανυπομονούσα να βουτήξω για ζέσταμα. Μετά το ζέσταμα ένιωθα ακόμα πιο σίγουρη για τον εαυτό μου γιατί ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση σε όλη τη διάρκεια του ζεστάματος και ήξερα ότι θα δώσω το 100%. Ανυπομονούσα για την έναρξη. Καθ’ όλη τη διάρκεια ήμουν στις κερκίδες και περίμενα υπομονετικά και συγκεντρωμένη τα αγωνίσματά μου (ατομικά και σκυτάλες). Ξεκίνησα με τα 4x50μ ελεύθερο γυναικών με εμπόδια όπου τερματίσαμε πρώτες στη σειρά μας και όλες οι κοπέλες πετύχαμε πολύ καλούς χρόνους. Μετά από αυτό είχα το πρώτο μου ατομικό αγώνισμα (100μ μεταφοράς ανδρείκελου) Ξεκίνησα ένα πολύ γρήγορο πρώτο 50αρι με άπνοια μέχρι τα 35μ το οποίο μου έδωσε προβάδισμα μέχρι τον τερματισμό. Κατάφερα και κατέβασα 13" σε σχέση με πέρυσι και ήμουν πολύ χαρούμενη και ικανοποιημένη. Στον τερματισμό όλη η Ελληνική αποστολή ζητωκραύγαζε ... έπρεπε να ξεκουραστώ όμως γρήγορα γιατί ακολουθούσε η σκυτάλη που όλοι περιμέναμε.

Η Καλυψώ Οικονομίδου έχει πάρει αμπάριζα το ανδρείκελο και έχει ξεχυθεί σαν σίφουνας. Ποδιές και χεριές ανθρώπινης τορπίλης. Η Καλυψώ αγάπησε την αθλητική ναυαγοσωστική και η αθλητική ναυαγοσωστική αγάπησε την Καλυψώ.

Τερματισμός. Πως τα πήγα; Καλά; Τι χρόνο έκανα; Κατέβασα 13" δευτερόλεπτα από πέρυσι. Ωραία! 

100μ POOL LIFESAVER RELAY: ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΑΣ

Λίγο πριν κατέβουμε για τις σειρές ο Γιώργος δίνει τη θέση του στον Κώστα, ένα νέο μέλος της φετινής αποστολής και εξαιρετικό αθλητή. Λόγω της απουσίας του στην Ιταλία δεν είχε εξοπλισμό (ανδρείκελα κλπ) για να προπονηθεί οπότε έκρινε καλύτερο να κολυμπήσει ο Κώστας που έκανε προπόνηση μαζί μας. Πριν ξεκινήσουμε λέμε μεταξύ μας: "είμαστε έτοιμοι, πάμε για μετάλλιο, θα βάλουμε όλοι τα δυνατά μας" καθώς ήδη είχαμε αρχίσει να κουραζόμαστε όλοι από προηγούμενα αγωνίσματα. 

Εκκίνηση στα 4x50μ Pool Lifesaver Relay. Λίγα δευτερόλεπτα πριν ξεκινήσει η ιστορική κούρσα που πέταξε τις δύο Ελληνικές αποστολές στον ουρανό. Η Καλυψώ Οικονομίδου έτοιμη για το πρώτο 50 ελεύθερο. Πίσω της ο Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος περιμένει την σειρά του για να κολυμπήσει μεταφέροντας το ανδρείκελο. Ξέρουν και οι δυο τους, όπως και οι 2 συναθλητές τους (Μιχάλης Σουσούνης, Ελευθερία Κασαγιάννη) που περιμένουν απέναντι, το ραντεβού τους με την ιστορία. Και ήταν και οι 4 στην ώρα τους! 

Εγώ ξεκινούσα πρώτη τη σκυτάλη και ήθελα να κάνω καλό ξεκίνημα για την ομάδα. Τερματίζω 2^η και δίνω τη σκυτάλη στον Μιχάλη που ανεβάζει και άλλο τη διαφορά. Μέχρι να τελειώσει η σκυτάλη ήμασταν σε αναμμένα κάρβουνα. Τελικά καταφέραμε και κρατήσαμε την διαφορά μέχρι τέλος και τότε άρχισε ο πανηγυρισμός. Με όσους Άγγλους συνομιλούσα αργότερα μου έλεγαν "τι ωραία σκυτάλη κάνατε και πόσο γρήγορα πήγατε!" Δεν το πίστευαν ούτε αυτοί ούτε εμείς. Πήγαμε πολύ πιο καλά απ’ ότι περιμέναμε και χαρήκαμε πάρα πολύ καθώς νιώσαμε τεράστια ικανοποίηση. Η ψυχολογία μας κορυφώθηκε.

Τα "αργυρά" μας παιδιά. Χρυσά στις καρδιές μας. Η πρώτη φωτογραφία μετά την κοπιαστική κούρσα που έφερε την υψηλότερη θέση στην ιστορία της Ελληνικής αποστολής των τελευταίων δύο ετών. Λίγη κούραση. Πολύ ευτυχία. Α-Δ: Ελευθερία Κασαγιάννη (διαχρονικά το γελαστό παιδί), Μιχάλης Σουσούνης (πετάει στον ουρανό αλλά το κρύβει με το ζόρι), Στάθης Αβραμίδης (δικαιωμένος και ήρεμος γιατί πετύχαμε τον στόχο μας), Καλυψώ Οικονομίδου (σεμνή ευτυχία), Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος (ενσάρκωση της έκφρασης "γελάνε και τα μουστάκια του"). 

ΣΤΑ 100μ ΡΥΜΟΥΛΚΗΣΗ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΟΥ ΜΕ ΠΕΔΙΛΑ ΕΝΙΩΣΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Η κούραση άρχισε να κάνει την εμφάνισή της. Χέρια και πόδια ήταν μουδιασμένα και βαριά ενώ ήμασταν ακόμα στα μισά. Στη συνέχεια είχα το 2^ο ατομικό μου αγώνισμα, τα 100μ ρυμούλκησης ανδρείκελου. Στην εκκίνηση μας κρατήσαν πολύ ώρα και τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν. Παρ΄ όλα αυτά, έκανα πάλι ένα γρήγορο πρώτο 50αρι που μου έδωσε τεράστια διαφορά μέχρι τον τερματισμό. Στο δεύτερο πενηντάρι βγήκε όλη η κούραση. Κοιτάω δεξιά και αριστερά καθώς κολυμπάω μήπως δω κάποια αντίπαλο να με "τραβήξει" αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε. Πιστεύω ίσως να είχα πιεστεί λίγο παραπάνω στα τελευταία μέτρα αν υπήρχε κάποια δίπλα μου. Τερματίζω και ακούω συναθλητές μου να χειροκροτούν και να φωνάζουν και αισθάνθηκα ανακούφιση. Ανυπομονούσα βέβαια να μάθω τον χρόνο και τα αποτελέσματα. Και στο αγώνισμα αυτό έκανα ατομικό ρεκόρ, μικρότερο βέβαια από το προηγούμενο, στην σκέψη όμως ότι κολύμπησα κουρασμένη ενώ είχαν προηγηθεί άλλα αγωνίσματα πριν, ήμουν πολύ ικανοποιημένη. Εδώ φάνηκε η έλλειψη μέτρων και προπόνησης. Πλέον έμενε η μικτή σκυταλοδρομία γυναικών.

Η Καλυψώ έτοιμη για εκκίνηση στα 100μ Ρυμούλκησης Ανδρεικέλου με Πέδιλα. Προσωπική υπόθεση. Έτοιμη να τα δώσει όλα όπως υποσχέθηκε. Και το έκανε. Κατέβασε χρόνο, μπήκε στην οχτάδα και έκανε την κερκίδα να κρεμαστεί στα κάγκελα για να την χειροκροτήσει. Πως δεν έπεσε κανένας από το μπαλκόνι! 

ΗΜΕΡΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ: ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΟΜΟΡΦΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ SERC ΚΑΙ ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΓΧΟΣ

Στην δεύτερη ημέρα των αγώνων, όπως και πέρυσι, η τετράδα μου δεν είχε προσδοκίες. Μας ενδιέφερε πιο πολύ η πρώτη ημέρα και ήμασταν ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα. Έτσι είπαμε να το διασκεδάσουμε και να σώσουμε όσους περισσότερους μπορούμε. Πέρα από αυτά, δεν είχαμε κάνει την κατάλληλη εξάσκηση. Έχουμε κάνει τόσο θεωρία όσο και πράξη τις πρώτες βοήθειες, αλλά όταν καλείσαι να ενεργήσεις σε πολλαπλά θύματα, γρήγορα, υπό την πίεση του χρόνου, σε πραγματικές συνθήκες (αφού τα θύματα είναι επαγγελματίες ηθοποιοί-φωνάζουν κλπ, με διάφορα εφέ ψεύτικο αίμα κλπ) και να λύσεις ένα αίνιγμα-κατάσταση με τον σωστό τρόπο, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Πάνω σε αυτό το κομμάτι δεν έχουμε προπονηθεί γιατί τα SERC δεν υφίστανται στην Ελλάδα. Οι ξένοι κάνουν προπόνηση σε εικονικά σενάρια 3 φορές την εβδομάδα και τα έχουν εξελίξει σε τεράστιο βαθμό, έχοντας τεράστια ψυχραιμία. Πριν αρχίσει η όλη διαδικασία της "απομόνωσης", οι διοργανωτές μάζεψαν τους αρχηγούς κάθε 4αδας και μας ενημέρωσαν για μικρο-αλλαγές στους κανονισμούς. Η ομάδα μου ήταν ανάμεσα στις πρώτες που διαγωνίζονταν και δεν είχαμε πολύ αναμονή. Στο σενάριο στεριάς τα πήγαμε θεωρώ λίγο καλύτερα από πέρυσι. Κάναμε ότι μπορούσαμε χωρίς βέβαια να βρούμε το φαρμακείο (κλασσικά). Για το σενάριο νερού ήμασταν βέβαια πιο σίγουροι, όπου και αντιμετωπίσαμε και σώσαμε σχεδόν όλα τα θύματα, σε αντίθεση με πέρυσι.

SERC νερού. Η αρχηγός της ομάδας των κολυμβητών, Καλυψώ Οικονομίδου αντιμετωπίζει δύο θύματα. Ένα πανικόβλητο και έναν ενήλικο αναίσθητο χωρίς αναπνοή.

Τα 4x100 μέτρα ρυμούλκησης επίσης ήταν το δυνατό μας στοιχείο, όπου τα πήγαμε πολύ καλά. Τέλος, στο αβέβαιο σχοινί που ήταν 4x12.5μ η ρίψη του, καταφέραμε να τερματίσουμε φέτος με πολύ καλό χρόνο. Ο Μιχάλης, ο Γιώργος και ο Κώστας, που ήταν τα υπόλοιπα μέλη της 4αδας μου, με ενθάρρυναν την ώρα που έπρεπε να το ρίξω, μιας που ήμουν η τελευταία και έπρεπε να ολοκληρώσω τη σκυτάλη. Αυτή η μέρα ήταν πολύ διασκεδαστική και γελάσαμε και φέτος πολύ με την ομάδα μου. Το αξίζαμε, έπειτα από ένα επιτυχημένο Σάββατο.

4x50μ Κολύμβηση και 50μ Ρυμούλκηση. Η Καλυψώ Οικονομίδου ρυμουλκεί τον Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο. Έξω από το νερό τους ενθαρρύνει ο Στάθης Αβραμίδης. Στο βάθος διακρίνονται οι αθλητές της Ένωσης Αθλητικής Ναυαγοσωστικής Ελλάδος και οι υπόλοιποι του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΣΤΙΣ ΑΠΟΝΟΜΕΣ ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑΜΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΠΟΥ ΣΗΚΩΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ

Μετά το τέλος των αγώνων, ακολούθησαν οι απονομές που περιμέναμε πως και πως. Πήγαμε να παραλάβουμε τα διπλώματά μας με την Ελληνική σημαία και όλο το γήπεδο μας χειροκροτούσε. Νιώσαμε πολύ περήφανοι που σηκώσαμε την Ελληνική σημαία σε ένα άθλημα το οποίο κάνει τα πρώτα του βήματα στην Ελλάδα και δεν υφίσταται επίσημα όπως στο εξωτερικό. Παράλληλα, όλοι αναρωτιόμαστε ποια θα ήταν τα αποτελέσματα και οι επιδόσεις μας, αν ασχολούμασταν όπως οι ξένοι με αυτό. Ο συνολικός απολογισμός της Ελληνικής αποστολής είναι θετικός τόσο με προσωπικές βελτιώσεις όσο και με τα 2 βάθρα που κατακτήσαμε. Αρκετοί περσινοί φίλοι κριτές, προπονητές και αθλοσώστες του εξωτερικού παραδέχτηκαν την βελτίωση και εξέλιξή μας και μας έδωσαν πολλά συγχαρητήρια, γνωρίζοντας ότι δεν εξασκείται η αθλητική ναυαγοσωστική στην Ελλάδα όπως στο εξωτερικό. Ήταν ιδιαίτερα χαρούμενοι που κατεβάσαμε πολύ μεγαλύτερο αριθμό αθλοσωστών από πέρυσι. Η τελετή τελείωσε με αναμνηστικές φωτογραφίες με τους αθλητές των ξένων πανεπιστημίων και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για του χρόνου.

Στιγμή υπερηφάνειας. Το πρώτο βάθρο της Ελληνικής αποστολής στην BULSCA 2020. Α-Δ: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Μιχάλης Σουσούνης, Καλυψώ Οικονομίδου, Ελευθερία Κασαγιάννη. Η Ελλάδα, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, η δημόσια υγεία, ο Ελληνικός αθλητισμός και ο κόσμος της εφαρμοσμένης και αθλητικής ναυαγοσωστικής σας ευχαριστούν. Κάνατε όσα θα έπρεπε να έχουν κάνει άλλοι πιο "αρμόδιοι" στα λόγια αλλά αναρμόδιοι στα έργα,. Μόνο με τις δικές σας δυνάμεις. Respect!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ - ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Θα ήθελα να ευχαριστήσω το πανεπιστήμιό μας που μας επέτρεψε και φέτος να συμμετάσχουμε στην Βρετανική Πανεπιστημιάδα Αθλητικής Ναυαγοσωστικής και να υλοποιηθεί αυτό το ταξίδι, τον καθηγητή μας Στάθη Αβραμίδη και όλα τα μέλη της ομάδας ξεχωριστά που συμμετείχαν, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε η Ελληνική αποστολή. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένειά μου που βοηθάει και στηρίζει στις επιλογές μου. Προσωπικά, είμαι πολύ χαρούμενη που επιτεύχθηκαν οι στόχοι που είχα βάλει και κατάφερα να είμαι μέσα στην 8άδα και στα δύο μου ατομικά αγωνίσματα, κατεβάζοντας τους χρόνους μου. Η προπόνηση απέδωσε και νιώθω τεράστια ικανοποίηση  και ανακούφιση. Για την 2η θέση δε στη σκυτάλη, νιώθω τεράστια υπερηφάνεια. Θερμά συγχαρητήρια σε όλη την αποστολή!

Η ομάδα του ΤΕΦΑΑ που εκπροσώπησε το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Όλοι εξαιρετικά παιδιά. Έζησαν την ομορφιά των αγώνων και κατάλαβαν την αξία της αθλητικής ναυαγοσωστικής. Α-Δ: Αθηνά Μακράκη, Κατερίνα Μάχου, Γιούλη Παναγιωτάκη, Καλυψώ Οικονομίδου, Γιώργος Γάγκος, Μιχάλης Σουσούνης, Στάθης Αβραμίδης, Εφραίμ Χαλκιάς, Νάγια Καραντάσιου, Κατερίνα Καλέμη, Μικαέλα Χαράλάμπους, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Ελευθερία Κασαγιάννη, Μαρία Ζαραφωνίτη.