Το όνειρο πραγματοποιήθηκε γιατί
εμπνευστήκαμε να το πιστέψουμε!
Κάνοντας
τον απολογισμό μιας δύσκολης χρονιάς σε πολλά επίπεδα έπρεπε να ταξιδέψω στη
Ρώμη με την Εθνική Ελλάδος για το 1ο Μεσογειακό Πρωτάθλημα Ναυαγοσωστικής. Μετά
από πολλές απαιτήσεις εργασίας, σπουδών και προπονήσεων προετοιμασίας, ήμουν
γεμάτη πάθος για να φέρω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την ομάδα και κυρίως
για τη χώρα μας!
50μ Μεταφοράς Ανδρεικέλου
Το
ατομικό μου αγώνισμα ήταν τα 50μ μεταφοράς ανδρεικέλου. Όταν ανέβηκα στον
βατήρα, το άγχος και η κούραση μου τεράστια. Η σκέψη μου ήταν συνεχώς να μην
ακυρωθώ. Είχαν προηγηθεί ημέρες όπου εκτελούσα ρόλους εικονολήπτριας και ήμουν
ήδη κουρασμένη. Λίγο πριν δοθεί η εκκίνηση, ακούω κάποιον να φωνάζει «Έλα
Ελληνίδα Έλενα». Τρία Έψιλον! Απίθανο συναίσθημα και ιδιαίτερο κλίμα να ακούς
τις υποστηρικτικές κραυγές των συναθλητών σου. Πήρα φωτιά μέσα μου. Δίνεται η
εκκίνηση. Όταν βούτηξα στο νερό, αισθάνθηκα τι θα πει αγωνίζομαι με θέληση για
το καλύτερο αποτέλεσμα παρά τους πόνους, την αφόρητη ζέστη και την κούραση. Χεριά-χεριά,
μέτρο-μέτρο, κολύμπησα, ανέσυρα το ανδρείκελο και κατευθύνθηκα προς τον
τερματισμό. Τα κατάφερα.
4x25μ Μεταφοράς Ανδρεικέλου
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε ένα όμορφο ταξίδι με 16 διαφορετικούς ανθρώπους και ηλικίες. Καταφέραμε να γεφυρώσουμε το χάσμα των γενεών και να προσαρμοστούμε στα δεδομένα και τις απαιτήσεις των αγωνισμάτων. Λειτουργούσαμε ένας για όλους και όλοι για έναν. Αυτό φάνηκε εκ του αποτελέσματος όταν μια ταλαντούχα συναθλήτρια μου έπρεπε να αποχωρήσει από την σκυτάλη 4x25μ μεταφοράς ανδρείκελου λόγο αδιαθεσίας και τη θέση της κάλυψε ως άγγελος εξ ουρανού η κολυμβήτρια Άννα Διαγγελάκη. Αμέσως δέσαμε σε λίγα λεπτά προθέρμανσης και καταφέραμε να βρούμε τον σωστό τρόπο μεταβίβασης του ανδρεικέλου μεταξύ μας για την αποφυγή λαθών. Τελικά κατακτήσαμε τη 2η θέση. Υπερηφάνεια και χαρά. Επιδείξαμε σεμνότητα στην απονομή αλλά όλες ήμασταν υπερήφανες. Όσο περνούν τα χρόνια, η στιγμή του τερματισμού και της απονομής θα με γεμίζει νοσταλγία και χαμόγελο. Ήμουν παρούσα!
Συμπεράσματα
Θεωρώ
σημαντικό ότι συμμετείχαμε για να διαδώσουμε και εμπνεύσουμε κι άλλους στην
κουλτούρα της πρόληψης τραυματισμών μέσω αθλητισμού ώστε να μειωθούν οι πνιγμοί. Όπως είπε ο Διονύσης Σαββόπουλος, «την ιστορία
γράφουν οι παρέες». Η δική μας παρέα, η 16-μελής Εθνική Ελλάδος, έγραψε την
δίκη της ιστορία για την μικρή, ιδιαίτερη και όμορφη χώρα, την ΕΛΛΑΔΑ!
Ευχαριστίες
Οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ και εκτίμηση σε ορισμένους ανθρώπους. Ευχαριστώ τον Στάθη που με επέλεξε, γιατί χωρίς αυτόν, κανείς στην αποστολή δεν θα γινόταν κομμάτι της Ιστορίας. Στην ομάδα υπήρχαν αθλητές που έχουν ζήσει σπουδαίες πανευρωπαϊκές και παγκόσμιες στιγμές. Προσωπικά, έχω υπάρξει πρωταθλήτρια στο μπάσκετ ως προπονήτρια. Είναι διαφορετικό και σπάνιο όμως να είσαι παρών, πρωταγωνιστής και νικητής σε κάτι ενώ γεννιέται. Μετάλλια, ρεκόρ και διακρίσεις υπάρχουν χιλιάδες σε όλα τα αθλήματα. Ο πρώτος όμως είναι αλλιώς. Πόσοι θυμόμαστε τους νικητές Μαραθωνίου Δρόμου των 3 τελευταίων Ολυμπιακών Αγώνων; Ίσως κανείς. Όλοι όμως θυμούνται ότι ο νικητής της 1ης Σύγχρονης Ολυμπιάδας ήταν ο Σπύρος Λούης.
